Sydney bij Dorine en Nigel en ook Sam en Max.

Na de Gold Coast zijn we met ons autootje langzaam afgezakt naar het Zuiden richting Sydney. Onderweg overnacht in motels, niet duur en comfortabel voor ons.
We hebben de kustweg genomen en hebben af en toe een toeristische route gevolgd. Zo kwamen we bij een (overdekte) vlindertuin, een bananenplantage en een koala sanctuarium. Dat is een soort opvangcentrum voor zieke en nooddruftige koala’s, maar er waren ook andere dieren.
In Australië worden veel koala’s en kangoeroes aangereden en door honden aangevallen. Koala’s zijn nog al trage dieren en leven vooral hoog in de Eucalyptusbomen. Maar wanneer ze op zoek gaan naar voedsel moeten ze over de grond en steken (langzaam) de weg over. In het donker zijn ze moeilijk zichtbaar en sommige worden dan aangereden. Ook zijn ze een vrij gemakkelijke prooi voor loslopende honden. Koala’s slapen gemiddeld 16 uur per dag en hangen dan lekker lui in een boom. In het wild zie je ze zelden, omdat ze hoog in de bomen zitten en nauwelijks bewegen. Ze eten een kwartiertje en slapen dan weer verder.
Met kangoeroes is dat anders, die bewegen veel en hoppen vlak voor je auto de weg over. Gelukkig hebben we zelf geen aanrijding of bijna aanrijding gehad, maar we zien geregeld dode kangoeroes op– en langs de weg. Gewonde dieren worden opgevangen in een “sanctuarium” en verzorgd, tot ze weer de vrije natuur in kunnen.
Het dierenopvangcentrum dat we bezochten heeft allerlei soorten dieren Ook slangen en andere reptielen. Wij vinden de Lizards en de Opossums (Possums zeggen ze hier) spectaculair, omdat we die in het wild een paar zijn tegen gekomen. Vooral de grote Lizards (meer dan een meter lang) die voor onze tent aan vechten waren vonden we fascinerend. Ze zijn niet gevaarlijk, maar ze kunnen je wel beschadigen, wanneer ze je voor een boom aanzien. Ze klimmen dan razendsnel omhoog, over je hoofd aan de andere kant weer naar beneden, hun scherpe klauwen hebben dan wel de nodige sporen achtergelaten. Wij hebben dat gelukkig niet meegemaakt, maar onze campingeigenaar wel en waarschuwde ons er voor.
De bananenplantage is voor ons ook iets aparts. Je leert overal weer wat bij. Bananenplanten geven maar één keer vruchten. De stam wordt dan afgekapt en één van de uitlopers geeft dan het volgende seizoen weer vruchten. Hoewel de bananen zijn geen vruchten, maar schijnvruchten, ze bevatten geen zaadjes. De echte vrucht hangt onder de bananen, als een paarse bal waar de zaden inzitten. En waarom zijn ze krom? Wel ze groeien eerst recht naar beneden en daarna willen ze naar het licht groeien en worden ze krom.

Sydney
We komen in de buitenwijk van Sydney aan op een zeer regenachtige dag. Het lijkt net een echte Nederlandse zomer. We bellen naar Dorine en Nigel. Dorine vraagt ons te wachten bij het station van Gordon en dan weer te bellen. We vinden het station en wachten in de auto (want het giet nog steeds) op Nigel, die ons zal oppikken zodat we hem kunnen volgen. De buitenwijken van Sydney zijn nog al groot en zitten ingewikkeld in elkaar. En ja daar is Nigel, we zwaaien en volgen hem naar zijn huis. We zijn verschrikkelijk benieuwd hoe de kat (Sam) en de hond (Max) zullen reageren. Van een kat hoef je niet veel te verwachten, maar Max zal ons misschien nog wel herkennen, tenslotte is hij 5 maanden bij ons in huis geweest. Bij aankomst begroeten we Dorine , Nigel en Max na even snuffelen begint de hond als een gek tegen ons op te springen, rond te rennen, te blaffen en weer tegen ons op te springen. Het is duidelijk, na anderhalf jaar herkent hij ons en is blij ons weer te zien (ruiken).
Het huis van Dorine en Nigel is een prachtige grote villa op een heuvel aan de rand van een natuurreservaat. De buitenwijken van Sydney zijn een soort stad in een woud. Het is overal groen, met prachtige huize huizen verscholen tussen bomen.
We hebben hier een geweldige tijd en komen heerlijk tot rust. We vinden wel dat we iets moeten doen. Er is genoeg werk in de tuin. Het huis is twee jaar verhuurd in verband met verblijf in India van Dorine en Nigel. De huurders hebben echter niets aan de tuin gedaan en alles groeit hier supersnel, dus…, heerlijk landgoedkampen in de tuin, met de nodige ontspanning zoals zwemmen in het zwembad en wandelen in het regenwoud. En wat voor ons ook belangrijk is, eenvoudige en praktische toegepaste filosofie.
We bezoeken ook de City, dat is het echte zakencentrum van Sydney met hoge gebouwen.
We maken een koffiecruise door de havens en baaien en na afloop lopen we even binnen bij Qantas om onze vliegtickets te wijzigen en camper te huren. We veranderen ons reisschema drastisch.
Omdat onze visa verlopen na 13 maart moeten we die laten verlengen of eerder vertrekken. We besluiten om eerder uit Australië te vertrekken en naar Nieuw Zeeland te gaan. Er wordt zo vaak gezegd dat het zo’n mooi land is, en dat het zonde is om er nu niet heen te gaan. Onze wereld tickets laten nog een aantal vluchten toe in Australië en Nieuw Zeeland dus hebben we het reisschema drastisch veranderd. We vliegen naar Sydney Melbourn en gaan van daar met de camper naar Perth. Hiervandaan vliegen we weer terug naar Sydney, blijven nog twee nachten bij Dorine en Nigel en12 maart vliegen we naar Christchurch. Hier hebben we een kleine camper gehuurd, voor 4 weken. Daarna vliegen we naar Santiago in Chili. Hier blijven we twee nachten en daarna door naar Caracas. Vanaf hier hebben we nog geen vaste plannen, maar we willen ook nog naar zwager en broer Piet, die ergens in het binnenland van Venezuela woont.
Hoe dat allemaal zal gaan hopen we te laten zien op de volgende pagina’s.