Noord en Noord-West Australië. EN EEN FEESTJE!!
Door: Elly en Hans
Blijf op de hoogte en volg Elly en Hans
05 Maart 2007 | Australië, Broome
Darwin is een vrijwel nieuwe stad. Na de cycloon Katrin op kerstavond van 1974 was er van de stad vrijwel niets meer over. Daarna is de stad geheel herbouwd, maar nu volgens cycloonbestendige regels. Er zijn dan nu ook speciale cycloon maatregelen en waarschuwingen. Darwin heeft ook in de tweede wereldoorlog veel geleden. Er zijn door de Japanners 64 bomaanvallen uitgevoerd, met als gevolg ongeveer 200 doden en veel gewonden en veel schade. De bevolking is geëvacueerd naar het binnenland, maar de verwachte invasie is nooit gekomen.
Verder is Darwin vooral warm, met een prachtig biologisch park, genoemd naar Darwin natuurlijk. Zwemmen in zee kan niet en er zijn ook geen campings aan de kust. Reden? Zoutwaterkrokodillen, giftige zeeslangen en haaien. Wildkampeerders wordt aangeraden om minimaal 50 meter van de waterkant te kamperen. Krokodillen lusten alles wat beweegt, ook krokodillen.
Van Darwin naar Jabiru in het Kakadu Nationaal Park over de Arnhem highway. Op zich leuk om in uiterste noorden van Australië een paar honderd kilomer te worden herinnerd aan je familie in Arnhem. In Nederland is er niet eens weg die zo lang is. Overigens weten maar zeer weinig Australiërs wat Arnhem is. Voor de meeste gewoon alleen maar een naam, voor sommige een Aboriginal naam en zeer weinigen weten dat het een Nederlandse naam is. Onderweg stoppen we voor een echte krokodillen safari op Adelaidriver. Deze rivier staat in open verbinding met de zee en het wemelt er van de zoutwaterkrokodillen. We gaan met zijn tweeën en de gids op een vrij kleien boot met een emmer met vlees en een houten hengel, op safari. We krijgen uitgebreid les in krokodillogie. Omdat het een bedreigde diersoort was zijn ze beschermd, met als gevolg dat de zoutwaterkrokodil op verschillende plaatsen een plaag is geworden. Ze vallen alles aan wat beweegt en wanneer het kleiner is dan zijzelf. Omdat deze krokodillen 4,5 tot 5 meter lang worden, is kanoën met een kano van minder 5 meter een hachelijke onderneming. Een grote krokodil zal reageren of er een indringer zijn territorium binnenkomt en de kano doormidden bijten, inclusief bemanning. Onze gids noemt het killermachines. We zien op onze tocht zo’n 7 van deze monsters, allemaal meer dan 4 meter en ze komen voor een stuk vlees aan een touwtje aan de hengel meer dan twee meter uit het water. Het dichtklappen van de kaken is ongeveer hetzelfde geluid als het dichtvallen van een motorkap. Elly mag het ook eens proberen en het lukt haar een krokodil aan het touwtje te krijgen. Ook lokt de gids een exemplaar van ongeveer 5 meter de wal op. Na afloop zijn we heel veel wijzer over krokodillen en krokodillen gedrag en krijgen we nog een demonstratie met Australische Pitons. Elly wil ze wel om hebben en vind het best aardige beestjes, maar we hebben afgesproken geen huisdieren meer.
Op naar Jabiru in het Nationaal Park, zeer afgelegen in het tropisch regenwoud. Het doet zijn naam eer aan want als we aankomen, barst er een tropische onweersbui los. We vinden het geweldig om dat ook eens mee te maken. Je kunt gewoon in je zwembroek buiten rondwandelen onder de warme tropenregen. De camping is een resortcamping, met een prachtig zwembad en verder alle luxe van een 5 sterrencamping. Niets voor ons dus. De volgende dag via de Kakadu highway naar Pine Creek. Onderweg bezoeken we de rotstekeningen van Nourlangie Rock. Dit zijn duizenden jaren oude tekeningen die vertellen over de Aboriginal historie. Zeer indrukwekkend. Het gebied wordt onderhouden door een naburige Aboriginal clan, omdat de oorspronkelijk clan is uitgestorven. De verhalen zijn indrukwekkend en je voelt je teruggezet in zeer oude tijden. Door naar Katherine hier zijn we nu voor de tweede keer, maar nu bezoeken we ook even de Low Bridge. Het water stroomt er nu nog net onderdoor. Een visser verteld dat twee weken geleden iemand door een krokodil was aangevallen en zwaar gewond was opgenomen in het ziekenhuis. Voor de zekerheid blijven we zo’n 50 meter van de kant. We hebben tenslotte gezien wat ze kunnen.
Door naar Kununurra in West Australië. Onderweg ontmoeten een geëmigreerde Zutphenaar Hij is met 7e jaar geemigreerd en spreekt geen Nederlands meer . Hij maait nu de wegbermen bij een temperatuur van 42 graden. Ze zijn een week onderweg voor de ene berm en een week voor de ander berm. Hij vroeg hoe we de berm vonden, mooi natuurlijk.
We moeten de grens over en moeten stoppen voor controle!! Er is in West Australië een aparte wetgeving voor bescherming van de gewassen tegen fruitvliegjes. Je mag geen vers fruit, groente, aardappelen en honing meenemen. Van de aardappelen wisten we niet en van de honing ook niet, want die zit immers in een potje. We moeten drie aardappelen inleveren en een kwart potje honing. Je krijgt geen vergoeding!
We zien een dergelijke maatregel al tussen Nederland en België of Duitsland. Hier kan dat wel want we komen 2 keer per uur een auto tegen en worden 3 a 4 keer per dag ingehaald. De controleur komt dan ook ver van te voren naar buiten, eindelijk weer een klant. Over de het waarom van de honing heeft hij een vrij warrig verhaal. Het heeft vermoedelijk iets te maken met stuifmeel en smaakverandering of zo.
Onderweg werp het systeem van “tanken als je een pomp ziet”, zijn vruchten af (niet meegenomen naar West Australië; VERBODEN), want de twee achtereenvolgende pompen hebben een defect of geen diesel meer, we halen de volgende op onze reserve. Kununurra is een vrij kaal dorp. De camping is goed, met een mooi zwembad. Er zijn hier veel Austro-nomaden. In het zwembad worden de ervaringen uitgewisseld. Men is zeer geïnteresseerd in Europa en Nederland. Ze zijn “gestrand” voor het natte seizoen, maar tot nu toe is het te droog. We krijgen veel tips en reisadviezen. Toch wel een gezellig volkje die Australiërs.
We komen in Fitzroy Crossing, hier eten we een Australische maaltijd met emu, krokodil en kangoeroe. Onderweg naar Derby moet we stoppen voor koeien en een paard op de weg.
De volgende aflevering gaat over West Australië en een echte gevangenisboom.
PS,
Houdt je agenda vrij op zaterdag 19 mei. We geven dan een feestje (voor iedereen) in Zaandijk. Details volgen op de volgende weblog.
Verder is Darwin vooral warm, met een prachtig biologisch park, genoemd naar Darwin natuurlijk. Zwemmen in zee kan niet en er zijn ook geen campings aan de kust. Reden? Zoutwaterkrokodillen, giftige zeeslangen en haaien. Wildkampeerders wordt aangeraden om minimaal 50 meter van de waterkant te kamperen. Krokodillen lusten alles wat beweegt, ook krokodillen.
Van Darwin naar Jabiru in het Kakadu Nationaal Park over de Arnhem highway. Op zich leuk om in uiterste noorden van Australië een paar honderd kilomer te worden herinnerd aan je familie in Arnhem. In Nederland is er niet eens weg die zo lang is. Overigens weten maar zeer weinig Australiërs wat Arnhem is. Voor de meeste gewoon alleen maar een naam, voor sommige een Aboriginal naam en zeer weinigen weten dat het een Nederlandse naam is. Onderweg stoppen we voor een echte krokodillen safari op Adelaidriver. Deze rivier staat in open verbinding met de zee en het wemelt er van de zoutwaterkrokodillen. We gaan met zijn tweeën en de gids op een vrij kleien boot met een emmer met vlees en een houten hengel, op safari. We krijgen uitgebreid les in krokodillogie. Omdat het een bedreigde diersoort was zijn ze beschermd, met als gevolg dat de zoutwaterkrokodil op verschillende plaatsen een plaag is geworden. Ze vallen alles aan wat beweegt en wanneer het kleiner is dan zijzelf. Omdat deze krokodillen 4,5 tot 5 meter lang worden, is kanoën met een kano van minder 5 meter een hachelijke onderneming. Een grote krokodil zal reageren of er een indringer zijn territorium binnenkomt en de kano doormidden bijten, inclusief bemanning. Onze gids noemt het killermachines. We zien op onze tocht zo’n 7 van deze monsters, allemaal meer dan 4 meter en ze komen voor een stuk vlees aan een touwtje aan de hengel meer dan twee meter uit het water. Het dichtklappen van de kaken is ongeveer hetzelfde geluid als het dichtvallen van een motorkap. Elly mag het ook eens proberen en het lukt haar een krokodil aan het touwtje te krijgen. Ook lokt de gids een exemplaar van ongeveer 5 meter de wal op. Na afloop zijn we heel veel wijzer over krokodillen en krokodillen gedrag en krijgen we nog een demonstratie met Australische Pitons. Elly wil ze wel om hebben en vind het best aardige beestjes, maar we hebben afgesproken geen huisdieren meer.
Op naar Jabiru in het Nationaal Park, zeer afgelegen in het tropisch regenwoud. Het doet zijn naam eer aan want als we aankomen, barst er een tropische onweersbui los. We vinden het geweldig om dat ook eens mee te maken. Je kunt gewoon in je zwembroek buiten rondwandelen onder de warme tropenregen. De camping is een resortcamping, met een prachtig zwembad en verder alle luxe van een 5 sterrencamping. Niets voor ons dus. De volgende dag via de Kakadu highway naar Pine Creek. Onderweg bezoeken we de rotstekeningen van Nourlangie Rock. Dit zijn duizenden jaren oude tekeningen die vertellen over de Aboriginal historie. Zeer indrukwekkend. Het gebied wordt onderhouden door een naburige Aboriginal clan, omdat de oorspronkelijk clan is uitgestorven. De verhalen zijn indrukwekkend en je voelt je teruggezet in zeer oude tijden. Door naar Katherine hier zijn we nu voor de tweede keer, maar nu bezoeken we ook even de Low Bridge. Het water stroomt er nu nog net onderdoor. Een visser verteld dat twee weken geleden iemand door een krokodil was aangevallen en zwaar gewond was opgenomen in het ziekenhuis. Voor de zekerheid blijven we zo’n 50 meter van de kant. We hebben tenslotte gezien wat ze kunnen.
Door naar Kununurra in West Australië. Onderweg ontmoeten een geëmigreerde Zutphenaar Hij is met 7e jaar geemigreerd en spreekt geen Nederlands meer . Hij maait nu de wegbermen bij een temperatuur van 42 graden. Ze zijn een week onderweg voor de ene berm en een week voor de ander berm. Hij vroeg hoe we de berm vonden, mooi natuurlijk.
We moeten de grens over en moeten stoppen voor controle!! Er is in West Australië een aparte wetgeving voor bescherming van de gewassen tegen fruitvliegjes. Je mag geen vers fruit, groente, aardappelen en honing meenemen. Van de aardappelen wisten we niet en van de honing ook niet, want die zit immers in een potje. We moeten drie aardappelen inleveren en een kwart potje honing. Je krijgt geen vergoeding!
We zien een dergelijke maatregel al tussen Nederland en België of Duitsland. Hier kan dat wel want we komen 2 keer per uur een auto tegen en worden 3 a 4 keer per dag ingehaald. De controleur komt dan ook ver van te voren naar buiten, eindelijk weer een klant. Over de het waarom van de honing heeft hij een vrij warrig verhaal. Het heeft vermoedelijk iets te maken met stuifmeel en smaakverandering of zo.
Onderweg werp het systeem van “tanken als je een pomp ziet”, zijn vruchten af (niet meegenomen naar West Australië; VERBODEN), want de twee achtereenvolgende pompen hebben een defect of geen diesel meer, we halen de volgende op onze reserve. Kununurra is een vrij kaal dorp. De camping is goed, met een mooi zwembad. Er zijn hier veel Austro-nomaden. In het zwembad worden de ervaringen uitgewisseld. Men is zeer geïnteresseerd in Europa en Nederland. Ze zijn “gestrand” voor het natte seizoen, maar tot nu toe is het te droog. We krijgen veel tips en reisadviezen. Toch wel een gezellig volkje die Australiërs.
We komen in Fitzroy Crossing, hier eten we een Australische maaltijd met emu, krokodil en kangoeroe. Onderweg naar Derby moet we stoppen voor koeien en een paard op de weg.
De volgende aflevering gaat over West Australië en een echte gevangenisboom.
PS,
Houdt je agenda vrij op zaterdag 19 mei. We geven dan een feestje (voor iedereen) in Zaandijk. Details volgen op de volgende weblog.
-
05 Maart 2007 - 11:59
Hedwig:
Leuk weer het verhaal. Grappig te lezen over Arnhem. En Hans kan je niet nog een keer over je hard strijken wat betreft huis dieren voor Elly. Een pyton verhaart en sloopt toch niet? Maakt ook geen herrie als je niet thuis bent. Het lijkt Jor wel wat hoor. -
05 Maart 2007 - 14:17
Arie&Wieneke:
Dag Hans en Elly,
Weer een mooi verhaal van jullie belevenissen, doet ons verlangen naar de zon en toch komt dat sneller als we denken.De tijd vliegt het is nu al weer maart en onze tuin gaat er steeds mooier uitzien.
Vorige week ben ik weer lid geworden van wieler vereniging Swift om ook in een groep weer te trainen.
De afgelopen zondag om 8:30
uur een rit van 55 km gereden en dit gaat een stuk harder dan wanneer ik alleen train maar de weg was nat en het was mistig doch windstil en een temperatuur van zo'n 8 graden.
En toen gebeurde het in een bocht waar zo'n stalen
vee-rooster lag.
Ik ging een beetje schuin door de bocht en toen gleed ik op dat rooster onderuit daar was geen houden meer aan het ging zo snel dat alles gebeurt en je kunt er helemaal niets aan doen ik viel op mijn heup en op mijn hoofd en op mijn rug.
Ook vielen er nog twee man over me heen ik bleef even liggen en voelde me wat duizelig en pijn in mijn heup.Ik werd overeind geholpen en na even op de benen ging het wel weer gelukkig niets gebroken.
We konden met zijn achten
weer doorfietsen wel met een slag in mijn voorwiel.
Maar thuis gekomen kleed ik me uit om lekker te gaan douchen heb ik een enorm ei op mijn scheenbeen,op de linker heup een enorme bloeduistorting en een verstuikte pink en en op mijn rechter dijbeen twee flinke schaafplekken.Ook op mijn ellebogen schaafplekken
En de fiets is ook beschadigd de achterderailleur is flink krom en een paar spaken in het achterwiel krom.
En mijn helm is gebroken
die heft de klap opgevangen en mij voor erger behoed.Verder gaat het goed ik heb misschien nog wat details over het hoofd gezien maar die zijn dan vast niet zo belangrijk.
Ons verhaal wil ik niet langer dan dat van jullie maken en wensen wij dat jullie nog heel veel moois mogen beleven!
Groetjes van,
Arie & Wieneke
05-03-2007 15:17
-
05 Maart 2007 - 19:08
Martijn:
Hoi Opa en Oma
Van mij mag Oma ook wel
de python houden hoor Opa!
Is kangaroe vlees lekker?
Of krokkodillen vlees is dat lekker? Wel vind ik het grappig vissen op krokkodillen. En een weg waarvan ze niet eens weten dat dat plaatsje er is en dan is Arnhem ook nog vernoemd naar een orignibal stam. zouden de mensen van Arnhem dat eigenlijk wel weten.
En Opa ik heb mijn typmachine mochen inleveren en mag een certificaat aanvragen.
ik heb geen zin om nog het examen te doen. En ik hoef het examen ook niet te doen!
nouja ik heb jullie ook weer op de hoogte gebracht van hoe het met mij gaat.
groetjes en dikke knuffel,
martijn
-
06 Maart 2007 - 13:45
Albert En Hilde:
Wat een avonturen toch weer.Krokodillen en pythons zie ik liever op en afstandje of op een film dan dat ze zo vlak bij zijn en wie weet wat voor onverwachte bewegingen ze maken. Hans, je hebt gelijk dat je zulke beesten niet als huisdier wilt hebben. Geniet nog maar verder met volle teugen. Op 19 mei hopen wij in China te zijn en zijn er dan dus niet om jullie terugkomst te vieren. -
06 Maart 2007 - 20:19
Annemarie:
Hallo Elly en Hans,
De laatste keer dat jullie in de chiropractie praktijk waren heb ik het adres van deze website gekregen en het zo goed opgeborgen dat ik het nu pas weer gevonden heb. Ik heb alle verhalen in 3 avonden uitgelezen. Geweldig… Echt zo leuk om op deze manier over andere landen te lezen. En wat heb ik een bewondering voor jullie. Wat moedig om zulke avontuurlijke dingen te doen. Wij vinden naar Frankrijk al een onderneming. Ga vooral door en meer verhalen mogen ook.
Groetjes
Annemarie de Jong
-
07 Maart 2007 - 10:32
Richard & Dittie:
Hallo Hans en Elly, leuk weer de verhalen en wat een beesten zeg! Prettig om te lezen dat jullie wel terug komen! -
07 Maart 2007 - 12:08
Nico & Nel:
Wij wisten niet dat Arnhem zo beroemd is dat in Australië die naam is overgenomen! Leuk dat jullie gedwongen werden om geregeld aan ons te denken. Er zijn veel dingen die minder leuk zijn om aan te denken! Wij twijfelen eraan of het met Elly wel goed gaat, want een python als huisdier: nou nee! Trek je niets van Jordy aan, want die heeft ook zo'n afwijking. En een lekkere biefstuk preferen wij boven een lapje krokodillenvlees. Dit gedrag van jullie heeft toch niks met de hitte te maken (zonnesteek)?
Enfin, je merkt: wij zijn zeer behoudende mensen.
Wij hopen dat jullie niet verder vervreemden van het degelijke Nederland, waar het vandaag stemmen is voor de Provinciale Staten.
Kortom: houdt je roer recht en de koppen erbij! Alle goeds toegewenst! -
11 Maart 2007 - 22:09
Harry En Jitty:
Prachtig zo'n reis. Kun je heel lang op teren. Geniet van de laatste weken!
Hier gaat alles goed. Laatste controlescan was goed. Liefs van ons!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
