China, Yangshuo, Long Ji
Door: Elly en Hans
Blijf op de hoogte en volg Elly en Hans
10 November 2006 | China, Yangshuo
Woensdag 1 november.
Met het vliegtuig van Honkong naar Guiling en vandaar met de auto naar Yangshuo.
Yangsguo wordt beschreven als een pittoresk stadje. Dat zal in het verleden ongetwijfeld het geval zijn geweest. We logeren in het centrum. Naast ons hotel begint het voetgangersgebied. De toegang is een leuk boogbruggetje bestaande uit traptreden, zodat het niet mogelijk is om er met een voertuig overheen te komen. Binnen dit gebied is het ’s avonds of je een kermisterrein oploopt. Het krioelt er van de eettentjes en barretjes die om het hardst allerlei cirkelzaag ”muziek” produceren. Waarschijnlijk met het idee dat dit modern is en westers. Helaas wordt hierdoor de het pittoreske wel aangetasten. Verder is het een leuk stadje als je wat rondloopt vind je op den duur wel de leukere en rustiger plekjes.
We hebben zoals aanbevolen een fiets gehuurd, een mountainbike. In het begin even wennen, maar voor Elly haar knieën is het lichte trappen wel een oplossing. Het gaat niet hard maar dat hoeft ook niet en het gaat sneller dan lopen. Buiten het stadje heb je een geweldig gezicht op de, wat wij maar zo noemen, suikertaartbergen. Het zijn los van elkaar staande bergen, terwijl de rest van het land vrijwel vlak is. Onder weg gaan we nog even eten in een klein dorps eethuisje. We zitten op een heel laag krukje. Ik “bestel” (wijs op) noedelsoep en voor Elly wijs ik op een mengsel van iets met rijst. Het smaakt goed en Elly vraagt zich af wat het is, want er zitten wat taaie stukjes tussen. Ik mompel iets onverstaanbaars, maar ik herken duidelijk bronchiën en grote slagaderen dus het zal wel min of meer fijn gehakte longen zijn. Ik zeg dat ze de taaie stukjes ook heel kan doorslikken. We bezoeken een tuintje van een oude boer, die deze als een soort museumpje met oude werktuigen heeft ingericht, geweldig leuk, we verstaan absoluut niets van wat hij allemaal verteld, maar hij doet stuk voor stuk voor hoe alles werkt.
We vervolgen onze weg en slaan een zijweggetje in en komen bij de rivier Li-jang. Hier kan je met een bamboevlot over de stroomversnellingen varen, maar we hebben de fietsen mee en we weten ook niet waar we terecht zullen komen. Eén van de botenbazen legt ons uit dat het geen probleem is en dat we vlak bij het stadje uitkomen en de fietsen kunnen achterop mee. Dus wij gaan bamboeraften. Heel leuk het gaat er heel rustig aan toe. Het vlot wordt vooruit geboomd, net als vroeger bij ons de platbodems door de sloten. Alleen gebruikt de bootman alle twee de kanten van de vaarboom, net als een soort molenwiek. Ook de stroomversnellingen zijn bedaagde versnellingen, in enkele gevallen moet er hulp bij komen om het vlot er door te krijgen. Na ruim een half uur zijn we bij het eindpunt en fietsen we weer terug naar het stadje, inderdaad een stuk dichterbij dan wanneer we weer terug hadden moeten fietsen.
‘sAvonds gaan we op advies van onze gids naar een groot licht en water spektakel op de rivier. Een geweldige show met meer dan 600 uitvoerenden. De bergen op de achtergrond zijn onderdeel van het decor en worden in bij tijd en wijle ook verlicht. Een geweldig spektakelstuk met verrassende effecten, dat over twee jaar ook te zien zal zijn bij de opening van de Olympische spelen In Beijing.
De volgende dag slapen we uit en wandelen we wat rond in het stadje en hebben we ‘s middags een boottocht op de rivier de Li maar nu verder weg, zonder stroomversnellingen met een klein motorbootje. De tocht duurt ongeveer één uur heen en één uur terug, net genoeg, om wat leuke plekjes te zien.
Zaterdag 4 november
Van Yangshuo naar Long Ji.
Een dorpje in de bergen. We kunnen er alleen lopend komen. Onze vaste chauffeur , die geen woord Engels spreekt of verstaat, maakt ons duidelijk dat we niet verder kunnen en dat de auto hier blijft staan. Er komen drie kleien vrouwtjes met draagmanden op ons af. Zij beginnen aan onze bagage te sjorren en blijkbaar onderhandelen ze met de chauffeur, want deze maakt duidelijk dat ieder 10 Yuan willen hebben om de bagage naar boven te dragen. De oudste van de drie krijgt de grootste koffer (20 kg) boven op de draagmanden de rest wordt verdeeld over de andere twee. De draagmanden gaan op de rug en de drie vrouwtjes verdwijnen in de kortste tijd uit het zicht. De tocht naar boven duurt ongeveer 20 minuten. Onderweg zien we heel in de verte nog een glimp van onze bagage, maar als we uiteindelijk bij ons hotel aankomen zitten er drie vrolijk kwebbelende vrouwtjes naast onze bagage op de stoep van het berghotel. Onvoorstelbaar, wij zonder bagage zijn aan het eind van ons Latijn en zij zitten er bij alsof er niets is gedaan. We krijgen een kamer op de tweede verdieping, met aan tweekanten ramen met uitzicht op de rijstterrassen. Een geweldig uitzicht. De vrouwtjes brengen in de kortste tijd de bagage naar boven en krijgen hun geld, omgerekend 1 Euro, en lopen vrolijk kwebbelend weg.
Het is een totaal ander gebied waar in terecht zijn geomen. De vrouwen dragen zeer lang (gitzwart) haar in een grote wrong op hun hoofd. Ze mogen het één keer in hun leven afknippen, namelijk vlak voor ze gaan trouwen. Het haar is zeer kostbaar en wordt dan verkocht. Inde loop van de tijd groeit het natuurlijk aan en wordt de wrong op het hoofd groter. Gemiddeld is het haar zo’n 1,50 meter lang. Het wordt alleen gewassen in water uit de bergen zonder zeep of shampoo. Hierdoor behoud het haar zijn natuurlijke veerkracht is het onder ander goed te gebruiken voor haar-hygrometers, om de luchtvochtigheid te meten.
We hebben een wandeling naar de top gemaakt en de volgende dag een rustdag gehouden. En en twee leuke echtparen ontmoet waarmee we uitgebreid hebben gedineerd.
Nog bedankt Tom en Carla (uit Panama) en Willem en Lisette (uit Amsterdam).
Maandag 6 november gaan we naar een Dong dorpje, we zullen zien.
Met het vliegtuig van Honkong naar Guiling en vandaar met de auto naar Yangshuo.
Yangsguo wordt beschreven als een pittoresk stadje. Dat zal in het verleden ongetwijfeld het geval zijn geweest. We logeren in het centrum. Naast ons hotel begint het voetgangersgebied. De toegang is een leuk boogbruggetje bestaande uit traptreden, zodat het niet mogelijk is om er met een voertuig overheen te komen. Binnen dit gebied is het ’s avonds of je een kermisterrein oploopt. Het krioelt er van de eettentjes en barretjes die om het hardst allerlei cirkelzaag ”muziek” produceren. Waarschijnlijk met het idee dat dit modern is en westers. Helaas wordt hierdoor de het pittoreske wel aangetasten. Verder is het een leuk stadje als je wat rondloopt vind je op den duur wel de leukere en rustiger plekjes.
We hebben zoals aanbevolen een fiets gehuurd, een mountainbike. In het begin even wennen, maar voor Elly haar knieën is het lichte trappen wel een oplossing. Het gaat niet hard maar dat hoeft ook niet en het gaat sneller dan lopen. Buiten het stadje heb je een geweldig gezicht op de, wat wij maar zo noemen, suikertaartbergen. Het zijn los van elkaar staande bergen, terwijl de rest van het land vrijwel vlak is. Onder weg gaan we nog even eten in een klein dorps eethuisje. We zitten op een heel laag krukje. Ik “bestel” (wijs op) noedelsoep en voor Elly wijs ik op een mengsel van iets met rijst. Het smaakt goed en Elly vraagt zich af wat het is, want er zitten wat taaie stukjes tussen. Ik mompel iets onverstaanbaars, maar ik herken duidelijk bronchiën en grote slagaderen dus het zal wel min of meer fijn gehakte longen zijn. Ik zeg dat ze de taaie stukjes ook heel kan doorslikken. We bezoeken een tuintje van een oude boer, die deze als een soort museumpje met oude werktuigen heeft ingericht, geweldig leuk, we verstaan absoluut niets van wat hij allemaal verteld, maar hij doet stuk voor stuk voor hoe alles werkt.
We vervolgen onze weg en slaan een zijweggetje in en komen bij de rivier Li-jang. Hier kan je met een bamboevlot over de stroomversnellingen varen, maar we hebben de fietsen mee en we weten ook niet waar we terecht zullen komen. Eén van de botenbazen legt ons uit dat het geen probleem is en dat we vlak bij het stadje uitkomen en de fietsen kunnen achterop mee. Dus wij gaan bamboeraften. Heel leuk het gaat er heel rustig aan toe. Het vlot wordt vooruit geboomd, net als vroeger bij ons de platbodems door de sloten. Alleen gebruikt de bootman alle twee de kanten van de vaarboom, net als een soort molenwiek. Ook de stroomversnellingen zijn bedaagde versnellingen, in enkele gevallen moet er hulp bij komen om het vlot er door te krijgen. Na ruim een half uur zijn we bij het eindpunt en fietsen we weer terug naar het stadje, inderdaad een stuk dichterbij dan wanneer we weer terug hadden moeten fietsen.
‘sAvonds gaan we op advies van onze gids naar een groot licht en water spektakel op de rivier. Een geweldige show met meer dan 600 uitvoerenden. De bergen op de achtergrond zijn onderdeel van het decor en worden in bij tijd en wijle ook verlicht. Een geweldig spektakelstuk met verrassende effecten, dat over twee jaar ook te zien zal zijn bij de opening van de Olympische spelen In Beijing.
De volgende dag slapen we uit en wandelen we wat rond in het stadje en hebben we ‘s middags een boottocht op de rivier de Li maar nu verder weg, zonder stroomversnellingen met een klein motorbootje. De tocht duurt ongeveer één uur heen en één uur terug, net genoeg, om wat leuke plekjes te zien.
Zaterdag 4 november
Van Yangshuo naar Long Ji.
Een dorpje in de bergen. We kunnen er alleen lopend komen. Onze vaste chauffeur , die geen woord Engels spreekt of verstaat, maakt ons duidelijk dat we niet verder kunnen en dat de auto hier blijft staan. Er komen drie kleien vrouwtjes met draagmanden op ons af. Zij beginnen aan onze bagage te sjorren en blijkbaar onderhandelen ze met de chauffeur, want deze maakt duidelijk dat ieder 10 Yuan willen hebben om de bagage naar boven te dragen. De oudste van de drie krijgt de grootste koffer (20 kg) boven op de draagmanden de rest wordt verdeeld over de andere twee. De draagmanden gaan op de rug en de drie vrouwtjes verdwijnen in de kortste tijd uit het zicht. De tocht naar boven duurt ongeveer 20 minuten. Onderweg zien we heel in de verte nog een glimp van onze bagage, maar als we uiteindelijk bij ons hotel aankomen zitten er drie vrolijk kwebbelende vrouwtjes naast onze bagage op de stoep van het berghotel. Onvoorstelbaar, wij zonder bagage zijn aan het eind van ons Latijn en zij zitten er bij alsof er niets is gedaan. We krijgen een kamer op de tweede verdieping, met aan tweekanten ramen met uitzicht op de rijstterrassen. Een geweldig uitzicht. De vrouwtjes brengen in de kortste tijd de bagage naar boven en krijgen hun geld, omgerekend 1 Euro, en lopen vrolijk kwebbelend weg.
Het is een totaal ander gebied waar in terecht zijn geomen. De vrouwen dragen zeer lang (gitzwart) haar in een grote wrong op hun hoofd. Ze mogen het één keer in hun leven afknippen, namelijk vlak voor ze gaan trouwen. Het haar is zeer kostbaar en wordt dan verkocht. Inde loop van de tijd groeit het natuurlijk aan en wordt de wrong op het hoofd groter. Gemiddeld is het haar zo’n 1,50 meter lang. Het wordt alleen gewassen in water uit de bergen zonder zeep of shampoo. Hierdoor behoud het haar zijn natuurlijke veerkracht is het onder ander goed te gebruiken voor haar-hygrometers, om de luchtvochtigheid te meten.
We hebben een wandeling naar de top gemaakt en de volgende dag een rustdag gehouden. En en twee leuke echtparen ontmoet waarmee we uitgebreid hebben gedineerd.
Nog bedankt Tom en Carla (uit Panama) en Willem en Lisette (uit Amsterdam).
Maandag 6 november gaan we naar een Dong dorpje, we zullen zien.
-
10 November 2006 - 07:50
Thea:
Nou weer leuk om dit verslag te lezen. Ook weer heel toevallig dat jullie dat spectakel wat ook bij de opening in Bejjing komt al weer hebben gezien. Jullie vallen echt overal met jullie neus in de boter, alleen die bronchien eten hoeft van mij niet zo, laat dat gedeelte maar achterwege met schrijven (hahahah).
Groetjes Thea
-
10 November 2006 - 19:06
Mariska:
Ga me nou niet vertellen dat jullie in het Friendship Hotel in Yangshuo zaten! Het klinkt allemaal wel erg bekend, met dat bruggetje enzo. En dan de foto's, jullie hebben gewoon op dezelfde plekken gestaan als wij! Super zeg! Ik ben jaloers! Zitten wij hier in het koude, saaie Nederland.
Maar leuk om de hele reis te kunnen volgen, ik lees trouw alle nieuwe berichten!
groetjes,
Mariska -
11 November 2006 - 09:17
Renie:
Gezellig om op deze miezerige zaterdagmorgen jullie berichten te lezen. De rode achtergrond doet het goed! En Elly kriebelt het nog een beetje van het "lekkere" eten? Groetjes uit Culemborg
-
11 November 2006 - 13:03
Richard & Dittie:
Hallo Hans en Elly, we volgen met aandacht jullie reisverslagen! wat hebben jullie al veel beleefd en bijzondere dingen meegemaakt. Wat betreft het eten in China, niet alle details hoeven hoor. We gaan er nog naar toe en organen en zo.. nou nee. Aan de ander kant, we zijn gewaarschuwd! Dag, een fijne tijd. Veel groetjes. -
12 November 2006 - 13:15
Monique:
Lieverds,ik geniet elke zondag van jullie avonturen,en zie er naar uit,ben ook een tikkeltje jaloers,prachtig !!!!!!
dikke knuffels,uit Brasschaat -
13 November 2006 - 15:59
Nico & Nel:
Hier is het 11 nov. Sint-Maarten. Allemaal kleine kinderen voor de deur met lampions in de regen en wind! Wat een tegenstelling met jullie! Leven jullie nu heel intensief en/of in een roes? Fijn dat door deze berichten en foto's dingen worden vastgelegd.
Veel vrede op jullie pad! -
13 November 2006 - 22:23
Marian Tijms:
Wat leuk Hans en Elly om jullie zo te volgen. Zo heb ik een broer die is naar australie en nog een kennis die ook in australie zit en dat volg ik ook allemaal. Verder nog veel plezier met jullie vakantie -
16 November 2006 - 13:23
Olga En Ap:
Fantastische reis maken jullie en prachtige foto's.
Wel wat vaker lachend op de kiek hoor, jullie kijken zo ernstig. O.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
