Tibet! Hoog, koud en exotisch.
Door: Elly en Hans
Blijf op de hoogte en volg Elly en Hans
18 November 2006 | China, Peking
Dezelfde drie vrouwtjes die onze bagage naar boven hebben gedragen staan al weer klaar om onze bagage naar beneden te brengen. Onze chauffeur is er ook weer. Als hij iets niet begrijpt, en dat is veel, begint hij te giechelen. We weten nu wat de terugtocht gaat kosten omgerekend 1€ per vrouwtje. We besluiten om ze ieder 0,5 € extra te geven. Dat wordt in grote dank aanvaard. Nu op weg naar Sanjiang. Een Dong dorp. De Dong vormen een autonome minderheidsgroep in China en hebben een zekere mate van zelfbestuur. De tocht er naar toe is een verschrikking. Er is namelijk nog geen weg. Men is de weg aan het aanleggen en dat is een verschrikking. Het blijkt dat het gehele traject onder handen wordt genomen. Vier uur lang niet harder dan 20 km/h. We worden dan ook heftig door elkaar geschud. Eerst nog even in een stad onderweg geprobeerd geld te wisselen, maar dat lukt niet De geldautomaat is nog niet aangesloten op het internationale net, hoewel er wel een visa- en masterkaart vignet opstaat. Dan maar zien hoe het gaat. Het Dong dorp is nog een heel eind verder. We krijgen een hotel in de buurt van de “Wind en Regen Brug” (zie foto). Het hotel valt erg mee, volgens de beschrijving zouden er geen handdoeken zijn, maar dat viel mee. De volgende ochtend zouden we alweer bijtijds naar het vliegveld van Guiling moeten. ’s Morgens naar het dorpje gewandeld. Onderweg hoorden we al een merkwaardig geluid, een soort muziek die het midden hield tussen dwarsfluit en orgelmuziek. Ook werd er een klok geluid. Het dorpje is prachtig, je waant je gewoon een eeuw of meer terug in de tijd. We lopen langzaam door het dorpje dat tegen de steile berghelling is gebouwd, wanneer we plotseling de muziek weer horen, maar nu heel duidelijk. Als we de hoek om slaan komen we op een pleintje met daarop een groep mannen en vrouwen in prachtige klederdracht. De mannen blazen op een samengestelde fluit van ongeveer vijf fluiten en spelen daarop de merkwaardige muziek. Ze voeren samen een oogstdans uit, terwijl op het pleintje de rijstoogst bij elkaar wordt geveegd. We blijven verbijsterd staan maar worden uitgenodigd om op een bankje te gaan zitten tussen nog een paar (Chinese) toeristen. Plotseling stuift de groep uiteen en komt terug met manden kruiken en kleine kommetjes en wordt iedereen uitgenodigd een kommetje rijstwijn te drinken. Nu hadden wij dit de avond daarvoor in het hotel ook al gekregen. De dames van het hotel waren bezig om rijstwijn, met de rijst er nog in, uit een grote pot over te gieten in kleinere potten die dan weer hermetisch werden afgesloten en dichtgesmeerd met cement. Heerlijk spul, maar niet te koop. Helaas moesten we het oogstfeest weer vroegtijdig verlaten, want we moeten weer verder.
De vliegreis naar Langzau verloopt voorspoedig. Hier wacht een chauffeur op ons met een echte Jeep. Na onze vorige ervaring met de slechte weg deed dit ons het ergste vermoeden. We overnachten één nacht in Langzau. De volgende ochtend weer vroeg op weg naar Xiahe (Labrang), in Tibet. De tocht verloopt beter dan verwacht, alleen de chauffeur is een verschrikking. De man kan absoluut niet autorijden. Hij rijdt weg in zijn twee, schakelt dan door naar 4 of 5 en schakelt pas weer terug als de motor dreigt af te slaan. In de stad krijgt hij een bekeuring omdat hij op een verkeerde rijbaan staat voorgesorteerd. Hij mist op een haar na een afslag. Kortom hij krijgt van ons het diploma “slechtste chauffeur van de reis”.
Xiahe of Labrang op zijn Tibetaans. Het is er erg koud en stoffig we zitten op een hoogte van ongeveer 3000 meter. Dat merken we de volgende dag als we alle twee met hoofdpijn wakker worden. Toch een beetje hoogte ziekte. We bezoeken het grootste Lama- boeddhistische klooster van China. We worden zeer uitvoerig rondgeleid door een zeer goed Engels sprekende monnik. Hij heeft in het klooster geneeskunde gestudeerd, één van de zeven studierichtingen in het klooster. Het klooster is tijdens de “culturele” revolutie vrijwel geheel vernietigd en wordt sinds de jaren 80 weer geheel gerenoveerd. Er wonen 3500 monniken en het kan 4000 monniken bevatten. Er is in China weer een toenemende mate van godsdienstvrijheid, wanneer ze zich maar conformeren met het Chinese gezag. Om dat in de hand te houden heeft de Chinese regering zelf de Pantsjen Lama (een Lama is een priester) benoemd. Er zijn diverse hiërarchieën in het Lamaboeddhisme. De hoogste autoriteit is de Dalailama die 1952 naar India is gevlucht en vandaar uit deze boeddhistische stroming bestuurd en de tweede in rang is de Pantsjen Lama. Een Lama wordt gekozen door de gezamenlijke groep van Lama’s dus de huidige Pantsjen Lama wordt gezien als een nep Lama zonder gezag.. Toen wij er waren was er net een nieuwe Lama de Congtzen Lama (de derde in de hiërarchie) gekozen. De vorige incarnatie was overleden en uit alle jongens die omstreeks die tijd waren geboren moest de nieuwe incarnatie worden gekozen. 7000 monniken en Lama’s zijn gaan bidden rond de plaats waar alle namen waren neergelegd tot er één briefje omhoog dwarrelde. Dat moest de nieuwe Lama zijn! Daarna gaat een groepje Lama’s naar het adres van de toekomstige Lama en doet een aantal testen, zoals het herkennen van voorwerpen van de vorige Lama. Wanneer dat allemaal goed verloopt wordt het jongetje (vier jaar) naar Labrang gebracht en daar ingehuldigd als de nieuwe incarnatie van de vorige Lama. Het is dus onmogelijk, dat een regering een hoge Lama kan benoemen. Toen wij er waren zou de inhuldiging plaatsvinden. Op de diverse TV’s was de voorbereiding goed te zien. Op de dag dat we weg gingen waren er zeer veel militairen en politie agenten op straat, omdat men bang was voor betogingen tegen de Chinese onderdrukking. Er werden meer dan 80.000 mensen verwacht en die ochtend spraken we ook monniken die helemaal uit Lhasa waren gekomen.
Een dag later hebben we een soort safaritocht gemaakt om een authentiek Tibetaans dorpje te bezoeken in een kaal en verlaten berggebied.
Een geweldige tocht met veel Yaks (een soort langharige koe) en een speciaal soort berggeiten.
Het dorpje wordt ommuurd door een 2000 jaar oude hoge aarden wal, met slechts twee toegangen. Hier heeft de tijd eeuwen stil gestaan! Allemaal lemen huizen. Geen gas en elektra, het water wordt iedere dag opgehaald uit een bron buiten het dorp. De brandstof bestaat uit Yakmest en geiten keutels (wel grote). Ook nog even de dorpsschoolbezocht en het huis van de bovenmeester (1 kamer voor het hele gezin vader moeder en natuurlijk 1 kind).
Op de terugweg op theevisite bij een nomade familie. Daar echte Tibetaanse thee gedronken met Yakboter en Tsjambra. Dit laatste is heet water gemengd met yakboter en een soort meel en Yakkaas. Lekker? Ach het is een wat vreemde en onbekende smaak, maar niet naar om te eten. Ook hier is de woonruimte één ruimte hoewel een stuk groter dan die van de bovenmeester in het afgelegen dorpje. Het moet dan ook lijken op het wonen in een grote tent, maar dan van steen.
Zaterdag 11 november gaan we naar Lanzauo met de nachttrein naar Xi’an daar blijven we een dag en gaan dan met de nachtrein door naar Beijing.
De vliegreis naar Langzau verloopt voorspoedig. Hier wacht een chauffeur op ons met een echte Jeep. Na onze vorige ervaring met de slechte weg deed dit ons het ergste vermoeden. We overnachten één nacht in Langzau. De volgende ochtend weer vroeg op weg naar Xiahe (Labrang), in Tibet. De tocht verloopt beter dan verwacht, alleen de chauffeur is een verschrikking. De man kan absoluut niet autorijden. Hij rijdt weg in zijn twee, schakelt dan door naar 4 of 5 en schakelt pas weer terug als de motor dreigt af te slaan. In de stad krijgt hij een bekeuring omdat hij op een verkeerde rijbaan staat voorgesorteerd. Hij mist op een haar na een afslag. Kortom hij krijgt van ons het diploma “slechtste chauffeur van de reis”.
Xiahe of Labrang op zijn Tibetaans. Het is er erg koud en stoffig we zitten op een hoogte van ongeveer 3000 meter. Dat merken we de volgende dag als we alle twee met hoofdpijn wakker worden. Toch een beetje hoogte ziekte. We bezoeken het grootste Lama- boeddhistische klooster van China. We worden zeer uitvoerig rondgeleid door een zeer goed Engels sprekende monnik. Hij heeft in het klooster geneeskunde gestudeerd, één van de zeven studierichtingen in het klooster. Het klooster is tijdens de “culturele” revolutie vrijwel geheel vernietigd en wordt sinds de jaren 80 weer geheel gerenoveerd. Er wonen 3500 monniken en het kan 4000 monniken bevatten. Er is in China weer een toenemende mate van godsdienstvrijheid, wanneer ze zich maar conformeren met het Chinese gezag. Om dat in de hand te houden heeft de Chinese regering zelf de Pantsjen Lama (een Lama is een priester) benoemd. Er zijn diverse hiërarchieën in het Lamaboeddhisme. De hoogste autoriteit is de Dalailama die 1952 naar India is gevlucht en vandaar uit deze boeddhistische stroming bestuurd en de tweede in rang is de Pantsjen Lama. Een Lama wordt gekozen door de gezamenlijke groep van Lama’s dus de huidige Pantsjen Lama wordt gezien als een nep Lama zonder gezag.. Toen wij er waren was er net een nieuwe Lama de Congtzen Lama (de derde in de hiërarchie) gekozen. De vorige incarnatie was overleden en uit alle jongens die omstreeks die tijd waren geboren moest de nieuwe incarnatie worden gekozen. 7000 monniken en Lama’s zijn gaan bidden rond de plaats waar alle namen waren neergelegd tot er één briefje omhoog dwarrelde. Dat moest de nieuwe Lama zijn! Daarna gaat een groepje Lama’s naar het adres van de toekomstige Lama en doet een aantal testen, zoals het herkennen van voorwerpen van de vorige Lama. Wanneer dat allemaal goed verloopt wordt het jongetje (vier jaar) naar Labrang gebracht en daar ingehuldigd als de nieuwe incarnatie van de vorige Lama. Het is dus onmogelijk, dat een regering een hoge Lama kan benoemen. Toen wij er waren zou de inhuldiging plaatsvinden. Op de diverse TV’s was de voorbereiding goed te zien. Op de dag dat we weg gingen waren er zeer veel militairen en politie agenten op straat, omdat men bang was voor betogingen tegen de Chinese onderdrukking. Er werden meer dan 80.000 mensen verwacht en die ochtend spraken we ook monniken die helemaal uit Lhasa waren gekomen.
Een dag later hebben we een soort safaritocht gemaakt om een authentiek Tibetaans dorpje te bezoeken in een kaal en verlaten berggebied.
Een geweldige tocht met veel Yaks (een soort langharige koe) en een speciaal soort berggeiten.
Het dorpje wordt ommuurd door een 2000 jaar oude hoge aarden wal, met slechts twee toegangen. Hier heeft de tijd eeuwen stil gestaan! Allemaal lemen huizen. Geen gas en elektra, het water wordt iedere dag opgehaald uit een bron buiten het dorp. De brandstof bestaat uit Yakmest en geiten keutels (wel grote). Ook nog even de dorpsschoolbezocht en het huis van de bovenmeester (1 kamer voor het hele gezin vader moeder en natuurlijk 1 kind).
Op de terugweg op theevisite bij een nomade familie. Daar echte Tibetaanse thee gedronken met Yakboter en Tsjambra. Dit laatste is heet water gemengd met yakboter en een soort meel en Yakkaas. Lekker? Ach het is een wat vreemde en onbekende smaak, maar niet naar om te eten. Ook hier is de woonruimte één ruimte hoewel een stuk groter dan die van de bovenmeester in het afgelegen dorpje. Het moet dan ook lijken op het wonen in een grote tent, maar dan van steen.
Zaterdag 11 november gaan we naar Lanzauo met de nachttrein naar Xi’an daar blijven we een dag en gaan dan met de nachtrein door naar Beijing.
-
18 November 2006 - 14:29
Jan En Willy Verveen:
Geweldig zo'n reis. Je vertelt het heel beeldend en de foto's zijn heel mooi. Als Hans z'n spreekbeurt bij Probus houdt, dan is het onderwerp al bekend. Hoe gaat het met jullie? Wordt de reis niet te vermoeiend? Sterkte en een goede reis verder. We kijken naar jullie belevenissen uit. -
19 November 2006 - 09:31
Dina En Henk.:
Hoi Hans en Elly .
Geweldig jullie reisverhalen , op deze manier hebben we het gevoel mee te reizen.
Wij kijken uit naar het volgende verslag.
Groeten uit een warm Nederland.
PS. De palmen zijn in blakende gezondheid . -
19 November 2006 - 10:51
Georgine:
Mensenlief wat een avonturen. Wat zal het stil en saai zijn als jullie hier in Holland terug zijn. Geniet verder.
Groetjes, Georgine -
19 November 2006 - 14:26
Nico & Nel:
Wij volgen jullie spannende reis vanuit een regenachtig Arnhem. Is het eten goed te verdragen door Elly? En hoe zit het met de hygiène? Een gezonde reis verder toegewenst! -
20 November 2006 - 08:41
Thea:
Hans en Elly, wat een mooie foto's van de gebedsmolengang en in het klooster met die medische monnik.Volgens mij hebben jullie het wel koud daar maar jullie worden wel hartverwarmend ontvangen overal. Geweldig hoor.Trouwens lezen jullie de reacties die alle mensen aan jullie sturen of kunnen jullie die niet ontvangen? Groetjes van alle AGW mensen en geniet maar lekker verder en wij genieten lekker mee.
-
20 November 2006 - 13:40
Arie En Wieneke:
Wat een schitterende foto's van jullie reis!
En wat veel foto's zegt Wieneke.
Een levendig verslag van zoals wij het zien van jullie wereldreis.
Het lijkt ook op een fysieke en geestelijke beproeving en dan toch kunnen genieten!
Ter informatie voor jullie, ik heb een nieuw e-mailadres:
arievandenoever@casema.nl
Wij hebben nu internet en telefonie op de kabel.
We wensen jullie veel reisplezier toe!
Groetjes Arie en Wieneke -
21 November 2006 - 15:01
Albert En Hilde:
De manier waarop jullie de reis beschrijven geeft ons het gevoel, dat we met jullie "meereizen". Wat een indrukwekkende belevenissen. Misschien gaan wij volgend jaar naar China en Tibet, en jullie verhalen zorgen er mede voor dat we daar steeds meer zin in krijgen. -
18 December 2006 - 19:24
Klaas:
Mooi om te zien wat er aan fraaie natuur en fijnzinnige cultuur op de wereld bestaat. Volgens mij genieten jullie met volle teugen, en niet alleen van het eten en drinken! -
18 December 2006 - 19:27
Klaas:
P.S.:
Intussen raas ik heen en weer tussen een aantal landen, voor het werk, dus minder tijd om rond te kijken dan jullie hebben! Was in november in Florida, vorige week in Duitsland, januari Berlijn en Hamburg, en februari naar Dubai!
Misschien kruist ons pad ergens!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
