Bali, Lombok, Gili Meno. - Reisverslag uit Gili Meno, Indonesië van Elly en Hans Vugt - WaarBenJij.nu Bali, Lombok, Gili Meno. - Reisverslag uit Gili Meno, Indonesië van Elly en Hans Vugt - WaarBenJij.nu

Bali, Lombok, Gili Meno.

Door: Elly en Hans

Blijf op de hoogte en volg Elly en Hans

18 December 2012 | Indonesië, Gili Meno

Van Java naar Lombok.
Ons vlietuig vertrekt om 11.10. We hebben een hotel op 10 minuten van de luchthaven laten boeken door de manager van het ressort in Anyer. Hij is goed geïnformeerd en regelt van alles. Dat is hier in Indonesië toch het geval met alles. Er wordt van alles en nog wat geregeld buiten de officiële (duurdere) kanalen om. Iedereen heeft wel vriend of een neef of iets dergelijk die het een en ander voor je kan regelen tegen een veel voordeliger prijs dan in de boekjes staat.
We gaan met de shuttle bus van 9 uur en zijn dus ruimschoots op tijd.
De vlucht naar Lombok verloopt voorspoedig. Ook de koffers zijn inmiddels gearriveerd en inderdaad we hebben een chauffeur. Een alleraardigste man. Hij regelt het vervoer met een speedboot naar het eilandje waar het ressort is en wil ons onderweg naar de haven nog een keramiek werkplaats laten zien. Dat vinden we goed en zien natuurlijk veel te veel mooie dingen, die we toch niet mee kunnen nemen.
Rial, onze chauffeur, stelt voor om een dagtocht te regelen, voor, omgerekend, €25,00. Het lijkt ons een redelijke prijs en we stellen voor dat we zullen bellen. Omdat hij door de reisorganisatie is ingehuurd om alles zo goed mogelijk te laten verlopen gaat hij mee met de speedboot naar het eiland, Gili Meno. Er liggen drie kleine eilandjes voor de kust van Lombok. Wij gaan naar het middelste en minst toeristische. Dat wil zeggen, er zijn geen disco's en andere lawaaimakende gelegenheden, hoewel?
Schoenen uit en door het water aan het strand naar de speedboot, een gemoderniseerde prauw, met een 40 pk Honda buitenboordmotor er achter. De bagage wordt natuurlijk door diverse behulpzame handen aan boord gebracht. De motor wordt gestart en de boot klimt uit het water, met een snelheid van 15 knopen per uur. Heel leuk. Op het eiland worden we opgewacht door een paard en wagen, die ons naar het ressort brengt. Er zijn geen auto's op het eiland. Het ressort is, hoe moet je dat nu omschrijven? een soort primitieve luxe. We hebben een grote kamer met een groot tweepersoons bed een badkamer met douche en toilet en een veranda. De douche is defect, maar wordt gerepareerd. De manager is een zeer joviale Engelsman, die ons de gang van zaken uitlegt en dat is heel eenvoudig, die is er namelijk niet. We zijn in principe geheel op ons zelf aangewezen. Eten buiten de deur, bij de lokale Warungs en problemen bij hem melden. We lopen wat rond op het terrein (het is inmiddels hardstikke donker), gelukkig krijgen we van de manager een zaklantaarn mee zodat we het dichtstbijzijnde eethuisje kunnen vinden. Het is bijzonder rustig, alleen het typische tropische geluid van sjirpende cycades. We weten inmiddels dat het eten in de Warungs bijzonder lekker is en dat je er niet ziek van wordt. Wel pittig maar dat zijn we inmiddels wel gewend.
We gaan naar bed, wat een rust, maar.... midden in de nacht schieten we alle twee van schrik overeind. Een enorm gebrul uit een luidspreker heeft ons gewekt om half vijf. Geen disco maar de lokale moskee! De manager verteld ons de volgende morgen dat het wend en dat hij voor ons de. speciale CD heeft, om ons te helpen met ontwennen als we weer thuis zijn. We bedanken voor de eer en, inderdaad het wend, we schrikken niet meer en weten dat het halfvijf is en nog lekker een poosje kunnen slapen.
De naam van het ressort is Gili Meno Birdpark Resort. En inderdaad er is een redelijk groot afgesloten gedeelte met zielige vogels en een eenzame krokodil in een veel te klein vijvertje. De oprichter had grootse plannen maar is failliet gegaan. De nieuwe eigenaar heeft er niet zo veel mee, trouwens gezien het achterstallige onderhoud, ook met de rest van het ressort niet.

Een dagje Lombok
We hebben Rial laten bellen door de assistent manager. Eerst hebben we zo hier en daar eens geïnformeerd wat een dagje Lombok mag kosten en we horen bedragen bij diverse bureautjes die 2 tot 3 keer hoger liggen, dus gaan we Lombok doen.
Weer met de speedprauw en daar staat Rial weer klaar. Een geweldige dag, we zien apen, tempels, een oud hindoepaleis, met veel foto's uit het koloniale verleden. Ook brengen we een bezoek aan de familie en het gezin van Rial. In het donker worden we door de hele familie naar de boot gebracht en zijn we weer laat maar voldaan thuis.

Gili Meno
Het is een eiland met een doorsnede van ongeveer 1km. We vinden het een gezellig en knus eilandje met leuke terrasjes en veel mogelijkheden om te zwemmen, snorkelen en te vissen.
Overal eettentjes, die overigens duurder zijn dan op Lombok, vrijwel alles moet per boot worden aangevoerd. Het doet nog wat primitief aan maar dat heeft nu juist weer zijn charme.

Bali.
We zijn eigenlijk maar 4 volledige dagen op Gili Men. Omdat er geen andere verbinding naar Brisbane mogelijk is, vliegen we donderdag ochtend om 00.10 vanaf Denpasar naar Brisbane.
We gaan nu met een echte grote speedboot, met maar liefst 6 grote buitenboordmotoren naar Bali. Via onze regelaar hebben we een forse korting op de overtocht met vervoer naar een centraal afzetpunt. De chauffeur van het busje heeft weer een vriend die ons de rest van de dag Bali zal laten zien voor een vriendenprijsje van €25,00 en ons naar de luchthaven zal brengen.
Standaard vriendenprijsjes? In ieder geval veel goedkoper dan via de reisbureautjes, dat wel.
We doen het en als we bij het officiële reisbureau zijn, staat de nieuwe chauffeur al klaar.
Lombok is overwegend Islamitisch, dat is te zien aan de vele hoofd doekjes. Bali is voor 90% Hindoe. Het cultuurverschil is groot en goed merkbaar. Het voelt opener en vrolijker. Er zijn veel beelden van, voor ons bekende, figuren uit o.a. de Maha Bharata. We hebben snel contact met de chauffeur die ons de traditionele koffieplantage wil laten zien. Hier zien we de verschillende koffiesoorten en cacao. We krijgen verschillende koffie-,thee en cacao glazen voorgezet die we mogen proeven. Voor één soort moeten we apart betalen dat is de Chipad koffie. Dat is een bijzonder proces. De Chipad is een dier dat koffiebonen eet, heel inslikt en ze ook weer heel uitpoept. Deze koffiebonen worden dan gewassen, gedroogd en gebrand net als andere koffiesoorten en hier wordt dan weer koffie van gezet. Deze koffie heeft dan een heel bijzondere smaak en een laag cafeïne gehalte. Normaal gesproken onbetaalbaar maar hier per kopje van twee euro goed te doen. De smaak? Ja, anders dan gewone koffie en niet naar, maar wel heel bijzonder. Onderweg eten we ook weer Rudjak, vonden we op Lombok ook zo lekker. Verschillende soorten fijn gesneden fruit met zeer pittige kruiden, suiker en ketjap. Op Bali iets anders maar heerlijk. Ook hier moeten we met de chauffeur mee naar huis, wordt een soort traditie. Het is ook hier een soort familiefeest om buitenlandse blanke mensen uit Belanda (Nederland), te ontmoeten en op de foto natuurlijk.
We worden naar het vliegveld gebracht, internationale vertrekhal. Ja, dat gaat toch weer anders dan gedacht. Tot mijn grote schrik moet ik voordat we door de douane kunnen, 300.000 rupia's of $30 betalen om Indonesië uit te mogen. Gelukkig, ik heb nog precies 3 briefjes van 100.000 rupia's (ons laatste Indonesische geld), dus mogen we het land uit. Om 00.10 vertrekken we uit Indonesië met een zeer voldaan gevoel naar Australië.

Volgende week is het kerst, geen witte kerst hier, al doen ze hier hun uiterste best om dat wel te suggereren. Dik aangeklede kerstmannen in de diverse winkelcentra en veel kerstliedjes.
Het volgende bericht komt in ieder geval na de kerst.
Dus iedereen die dit volgt, Prettige en Gezonde Kerstdagen, van Elly en Hans uit een warm Australië.

PS.FOTO'S BIJ HET EERSTE VERSLAG!!!




  • 18 December 2012 - 11:04

    Arie En Wieneke:

    Beste Elly en Hans,

    Wat een prachtig uitgebreid verhaal van jullie verblijf op Bali en Lombok!!!
    Dit doet mij gelijk denken aan vroeger op de lagere school waar we klassikaal bij aardrijkskunde de eilanden van Indonesië opdreunde: "Bali Lombok Soemba Soembawa Floris Timor" maar die kleine eilandjes voor de kust van de genoemde eilanden kenden we niet!
    En de sfeer van Indonesië doet mij ook denken aan aan "De Scheepsjongens van Bontekoe" het boek wat ik vroeger heb gelezen!Zo krijg ik toch een aangename indruk hoe jullie genieten en hebben genoten van dat voor ons verre land! Op naar Australië voor jullie bekend terrein. Geniet ervan en voor jullie een gezond en een gelukkige tijd gewenst!!!

    Liefs Arie en Wieneke


  • 18 December 2012 - 11:04

    Arie En Wieneke:

    Beste Elly en Hans,

    Wat een prachtig uitgebreid verhaal van jullie verblijf op Bali en Lombok!!!
    Dit doet mij gelijk denken aan vroeger op de lagere school waar we klassikaal bij aardrijkskunde de eilanden van Indonesië opdreunde: "Bali Lombok Soemba Soembawa Floris Timor" maar die kleine eilandjes voor de kust van de genoemde eilanden kenden we niet!
    En de sfeer van Indonesië doet mij ook denken aan aan "De Scheepsjongens van Bontekoe" het boek wat ik vroeger heb gelezen!Zo krijg ik toch een aangename indruk hoe jullie genieten en hebben genoten van dat voor ons verre land! Op naar Australië voor jullie bekend terrein. Geniet ervan en voor jullie een gezond en een gelukkige tijd gewenst!!!

    Liefs Arie en Wieneke


  • 18 December 2012 - 13:24

    Ap En Olga:

    Hoi, Wat een leuk verhaal over jullie belevenissen op Bali, Lombok en het eilandje
    er tussen in. Nu in Australie kerst vieren, met een kerstboompje op het strand bij
    30 gr.C Weer een bizondere belevenis! Veel plezier en een goede reis verder in 2012
    en 2013. Groetjes Ap en Olga

  • 18 December 2012 - 16:21

    Hilde:

    Geniet van jullie reis. Prettige Kerstdagen en een voorspoedig gezond 2013 Een mooi verslag. Groeten Hilde

  • 18 December 2012 - 16:23

    Dinet:

    Wederom genoten van jullie verhaal en foto's. Ik hoef jullie niet te vragen of jullie het naar jullie zin hebben, de beelden zeggen genoeg.... Fijne tijd "down-under" en maak er een onvergetelijke kerst van!!! Groetjes vanuit een nu al donker ( half 5 smiddags) IJsselstein waar de lichtjes onze zendmast wederom hebben omgetoverd in de grootste kerstboom ter wereld.

  • 18 December 2012 - 16:43

    Thea Wentink:

    Hans en Elly, jullie ook gezellige kerstdagen in de warmte en een gezond 2013 en een geslaagde jaarwisseling daar in de verte. Groetjes Thea en Jan

  • 19 December 2012 - 22:57

    Nel Petiet:

    Beste Elly en Hans
    Het zullen aparte kerstdagen zijn zo ver weg. In een heel andere cultuur. Jullie verslag prettig om te lezen. Onno en ik zitten gezamenlijk voor het scherm.
    We wensen jullie veel belevenissen op jullie verdere reis.
    groeten van Nel

  • 20 December 2012 - 10:27

    Henk Broekhuis:

    Hallo Elly, Hans,

    Mooi verslag. Geniet van Australië, goede feestdagen gewenst en tot ziens.

  • 20 December 2012 - 16:40

    Nico & Nel:

    Wat weer een boeiend en goed geschreven verhaal. We wachten op de volgende aflevering van de feuilleton. Fijne feestdagen toegewenst!

  • 21 December 2012 - 06:44

    Marjolein :

    Beste Elly en Hans,
    Wat een prachtige reis maken jullie! Ik heb met veel plezier de verslagen gelezen en de foto's bekeken.
    We wensen jullie prettige kerstdagen en een reislustig 2013!
    Groeten van Bal en Marjolein

  • 21 December 2012 - 22:29

    Frank Vd Kommer:

    Hallo Hans, Elly,
    even een levensteken van jullie molen kennis; ik heb indonesie met aandacht gevolgd, schitterend, jammer dat het voorbij is zeker?
    Nu Australie. Dat zal ik met meer dan gepaste belangstelling volgen!
    Via Brisbane? Moet je eigenlijk effe langs in Lightning Ridge,dat is naar 550 km daarvandaan! Aan weg nr 55, Castlereagh Highway, op de grens met NSW/QL. Doe Tom, de eigenaar van de Pub dan even de groeten van Frank & Don...!
    Maar zonder gekheid, te gek hoor, veel genoegen daar!
    ps. de molen is knudde, de laatste tijd slechte wind, maar gezellig is het nog steeds!
    Ik hoop tot ziens binnen niet al te lange tijd en genieten maar.
    Frank.

  • 27 December 2012 - 19:22

    Alice Beijnvoort:

    Dag Elly en Hans,

    Tijdens de Kerstdagen heb ik jullie feuilleton totaal gelezen, vanaf de voorbereidingen tot nu toe.
    Wil je wel geloven dat het een hele kluif is om details van het verhaal met alle bijbehorende namen van personen en geografie goed op te nemen ? Ik besef dat het schrijven ervan jullie ook de nodige tijd gekost zal hebben. Met de foto's erbij is het geheel een mini documentaire geworden en daar houden we zo van.

    Nu in Australië is je plan om weer verder te schrijven, we wachten het af, met de vele plaatsen die je beschrijft gaan we het met de atlas erbij weer volgen.
    Heel veel plezier gewenst en groeten van Alice.

  • 30 December 2012 - 16:27

    Tjitske Aartsen:

    Hoi Elly en Hans,

    We hebben genoten van het HELE verslag. Omdat ik toch wat moeite had met het lezen vanaf het scherm, hebben we de hele boel geprint. Voorwaar een heel boekwerk, maar erg leuk om te lezen.
    En ook bedankt voor jullie leuke nieuwjaarswens. Eten jullie straks ook oliebollen op oudejaarsavond?

    Groetjes van Herman en Tjitske

  • 30 December 2012 - 19:43

    Harry En Jtty Van Der Veen:

    Hoi lieve mensen, Weer gnoten van jullie verslag. Het weer hier is niet inspirerend.
    Binnen is het gelukkig gezellig. Komt van pas op de feestdagen.
    Wij wensen jullie een mooie jaarwisseling en een fruitig begin plus een gezond en ook overigens goed 2013! Liefs van ons.
    PS.
    Ik ben zeer tevreden over het Probus-kringgesprek. Van de 16 aanwezigen hebben er 10 het woord gevoerd. Ik vertel je er tzt meer over, Hans.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Indonesië, Gili Meno

Overwinteren in Indonesië, Australië en India

In Indonesië twee weken aan de uiterste westkust van Java, daarna naar een vogelreservaat op een klein eiland tussen Bali en Lombok.
Van hier gaan we naar Australië en blijven daar vijf weken.
Tot slot naar India waar we eerst een bezoek brengen aan Puri en Shankarasharia Nichalananda Saraswati. daarna gaan we op reis met onze chauffeur en reisleider van onze eerste reis naar India.
De reis duurt van vrijdag 23 november tot vrijdag 22 februari 2013.
We vieren dus Kerst, Nieuwjaar en Elly haar verjaardag in Australië!!


Het eerste deel van de reis zit er op. Het was weer een nieuwe ervaring met het grootste passagiers vliegtuig van dit moment de A380 van airbus. Een gigantisch toestel heel luxe, veel beenruimte ( voor ons althans), eigen TV en Wivi met internetverbinding (kwam pas later achter). Ook een eigen stroomvoorziening voor het opladen van apparatuur. Het is een comfortabel vliegtuig later vlognen we verder met de Boeing 777, ook comfortabel, maar veel meer lawaai. Wel is het een lange reis, eerst 5 uur vliegen naar Dubai en daar 4 uur wachten voor de volgende vlucht naar Jakarta en dan weer 8 uur naar Jakarta. Maar we zijn er weer snel aan gewend en vermaken ons uitstekend, eten, slapen, TV kijken. Elly heeft uitstekende uitstekende glutenvrije maaltijden. Nu kijken hoe het in Jakarta verder gaat. De weersverwachtingen zijn niet zo gunstig, regen en onweer, maar wel 33 graden.

Jakarta
Het is altijd weer een belevenis wanneer je in de tropen uit een vliegtuig stapt. De bijzondere tropengeur van kruiden en warmte. Ook hier op het vliegveld van Jakara. Het vliegen met Emirates is bijzonder aangenaam de verzorging en de maaltijden zijn prima. Ook met dit vliegtuig , een Boeing 777, is het heel comfortabel vliegen, iets meer lawaai dan in de A380 (wat is een mens toch snel verwend).
Eerst naar de visa balie, we moeten voor ieder 25 US dollar betalen, cash, daar hadden we al rekening mee gehouden en in Nederland al wat geld gewisseld in dollars en IND Rupiahs, met het betaalbewijs naar de loketten voor paspoortcontrole daar kregen we meteen de vereiste stempels en de visa. Binnen 15 minuten was alles geregeld, sneller dan we hadden gedacht. Het wachten op de koffers duurde langer, maar uiteidelijk waren ze aanwezig en konden op zoek naar de chauffeur voor ons transport naar het resort. Mij was verteld dat we ons konden melden bij één van de transportbalies en ja hoor daar stond onze naam. We werden onmiddelijk naar buiten begeleid en daar stond de auto met chauffeur al klaar.
Naar het ressort.
Wat een tocht! Het duurde meer dan een uur om van het vlieg,veld op de snelweg richting Merak te komen. We mogen thuis niet klagen over fileleed. Twee rijbanen worden gewoon tot drie tot vier rijbanen gepromoveerd, zodra er een gaatje vrij komt. Op de snelweg is het niet veel beter, maar is de gemiddelde snelheid iets hoger. Later weer van de grote weg af, was er wel wat minder verkeer maar waren er heel veel'wegwerkzaamheden met grote stukken eenrichtingsverkeer. Vijf uur na vertrek van de luchthaven kwamen we aan bij het ressort.
Resort Club Hawaii.
We hebben een prachtig tweekamer appartement met uitzicht op zee Met goed weer zien we Krakatau liggen. Het weer is overwegend wisselend bewolkt met af en toe een regen- of onweersbui bij een temperatuur tussen 30 en 24 graden. We hebben het dus geweldig naar ons zin. We wandelen wat in de omgeving, zwemmen in het zeer uitgebreide zwembad of in zee. Een uitstekend restaurant met een uitgebreide menukaart. Het is elke keer weer moeilijk om een keuze te maken uit de verschillende menu's met een prijs van rond de 2,5 tot 3,5 Euro, met een drankje erbij zijn we samen toch zeker 6 tot 8 Euro kwijt. We hebben dan ook besloten om niet zelf te koken. Het is een echt familie ressort met veel faciliteiten voor kinderen. In het weekend is het druk met veel Indonesische gezinnen, maar in de week is het rustig en zijn wij, met nog een Frans echtpaar, de enige buitenlandse gasten.
We hebben goede contacten met de staf en op onze. vraag of het mogelijk is om een excursie te organiseren naar Jakarta wordt heel enthousiast gereageerd. We krijgen het aanbvgod om met de manager mee te rijden wanneer hij woensdag in Jakarta moet zijn voor een vergadering op het hoofdkantoor, of we het goed vinden dat we dames van de receptie mee krijgen als begeleiding, als onderdeel van hun trainingen voor begeleiding van gasten. Natuurlijk vinden wij dat goed en gaan we donderdag op stap met twee mooie jonge dames en een chauffeur door Jakarta nadat we de manager onderweg hebben afgezet.
Excursie Jakarta.
Wat een gigantische stad! Het heeft niets meer te maken met het oude Batavia. Enorme hoge gebouwen. En stad met 20 miljoen inwoners en het lijkt of iedereen een auto heeft, dus een verschrikkelijk druk verkeer. Onze chauffeur weet zich uitstekend te handhaven. en brengt ons naar het maritiem museum. Bij de kassa staat een Indonesische man die vraagt waar we vandaan komen. Wanneer we zeggen uit Nederland zecht hij: "alle machtig dat is rrreusachtig", en vraagt in vrij goed Nederlands of hij onze gids mag zijn. Dat mag. En zo brengt hij ons door het museum en weet veel te vertellen. Ook ons Indonesische gezelschap de twee jonge dames en de chauffeur, genieten zichtbaar. Na het museum leidt hij ons rond door de nauwe en afgelegen sloppen van het oude Batavia. Hier is alles nog als honderd jaar geleden. We wanen ons echt terug in de tijd. Nauwe steegjes met overal kraampjes met van alles en nogwat. Er wordt vis en inktvis gedroogd, overal zitten en liggen mensen en onze gids heeft de grootste lol. Alleen zouden we hier nooit zijn gekomen ook onze begeleidsters kijken hun ogen uit. Onderweg worden we getrakteerd op allerlei gebakken lekkernijen, loempiaatjes en allerlei ander onduidelijk maar lekker spul waarvan ons wordt verzekerd dat we dat kunnen eten.
Na de sloppen gaan we naar het oude stadhuis van Batavia met daarnaast het wayang poppenmuseum. Hierna naar Café Batavia nog geheel in oude stijl uit de jaren dertig. Ook nog met de portretten van de Nederlandse koninginnen van Emma tot Beatrix. Zo hebben we een hele ochtend en halve middag gevuld. We nemen afscheid van onze gids en gaan op verzoek van de dames naar het naionaal monument. Hier krioelt het van de politie en militairen. Het monument blijkt te zijn gesloten.Onderweg terug komen we langs een batterij geschut en worden we aangesproken door een politie officier die ons vraagt waar we vandaan komen. Wanneer we vertellen uit Nederland, verteld hij in gebrekkig Nederlands dat hij van zijn opa Nederlands heeft geleerd. Hij is commissaris en er komen nog wat mannen met sterren bij staan. Ze vertellen dat er ere van onze aanwezigheid en ook van de president van Singapore er 28 saluutschoten zullen worden afgevuurd en of dat willen bijwonen. Dat willen we wel. En ja hoor daar komt het eerste schot tot grote schrik van de dames. Het worden inderdaad 28 schoten en we bedanken de heren onder groot plezier voor de ontvangen eer. Hierna gaan we wat eten in een groot winkelcentrum. Wat heet groot in een stad met 20 miljoen inwoners, een winkelcentrum is hier een stad op zich zelf. Eetgelegenheden in alle soorten en maten. We eten op ons verzoek in een Aziatisch restaurantje en niet in Pizza Hut. Hierna gaan we met de auto op zoek naar onze hotelmanager en worstelen we ons door het verkeer naar ons hotel terug waar we om 23.00 uur weer arriveren. Iedereen doodmoe maar tevreden.
Krakatau.
Vrijdag naar Krakatau. We hebben het Franse echtpaar bereid gevonden om dit samen te doen dat scheelt de helft in prijs. We gaan met zijn vieren plus een gids in een speedboot met bemanning, kapitein en dekknecht richting Krakatau. Ongeveer twee uur varen, met een snelheid van 15 knopen, ongeveer 25 km per uur. De zee is vrij vlak en de overtocht verloopt dan ook voorspoedig. Er zijn vier Krakataus, Mammakrakatau, Pappakrakatau, Lang eiland en Anak (kind) Krakatau.
Na de laatste grote uitbarsting in 1883, bleef er van de oorspronkelijke vulkaan bijna niets meer over dan drie eilandjes, maar tussen deze eilandjes groeide uit de zee weer een nieuwe vulkaan , het kind van Krakatau. Dit is nog steeds een werkende vulkaan die ongeveer 8 meter per jaar groeit. De laatste eruptie was drie maanden gelden, begin september.
We gaan aan land. De gids verteld dat het veilig is omdat er dagelijks voorspellingen zijn over de vulkaan. Er wordt continue seismisch onderzoek uitgevoerd en vandaag en de komende week is het rustig. We mogen klimmen naar de buitenste ring. Een hele klim in de hitte. Voor Elly is het te veel en blijft achter onder een boom om ons zwoegen van uit de verte gade te slaan. Een fascinerende tocht We lopen over de lavastroom van drie maanden oud, die nog behoorlijk heet is en bedekt met een laag zwart/grijs stof. Er zit duidelijk merkbaar zwavelgas in de lucht. Het doet mij denken aan zwaveldioxide metingen die ik in het verleden uitvoerde bij een bedrijf in de Zaanstreek. Boven 10 ppm begon je dan flink te hoesten en werd het echt vervelend. Hier is het gelukkig beduidend later maar goed merkbaar. Boven staan tegenover de binnenring en de uiteindelijke kegel. Verder gaan is onmogelijk. Overal komen uit de zijkant wolken van zwavelrook en is de hitte voelbaar. Gelukkig staat er wind die verkoelend werkt. Heel indrukwekkend en een boeiende ervaring. We gaan terug via een andere route en passeren. verbrande bomen en grote brokken lava die uit de vulkaan zijn geslingerd. We komen uit achter de boom waar Elly lag te slapen op een bed van dennennaalden en vertellen wat er allemaal gezien is. Ze is blij dat ze niet mee hoefde, de verhalen zijn genoeg. Hierna gaan we naar Mammakrakatau. Daar gaan we kokosnoot melk drinken en kokosnoot eten en lunchen. Tijdens onze lunch zit een grote varaan ons nauwlettend in de gaten te houden. Vermoedelijk heeft hij trek in ook een hapje. En ja hoor als wij in de boot stappen om ergens anders te gaan snorkelen zien we hem of haar rondlopen op de plek waar we hebben gegeten.
We gaan naar een snorkel plaats. Alleen Louis en ik gaan snorkelen. De dames hebben geen zin, jammer ze hebben heel wat gemist. Een prachtige onderwaterwereld, met koralen en ongelooflijk veel verschillende vissen in mooiste kleuren.
De terugtocht verloopt minder rustig dan heen. Het is inmiddels windkracht 5 en we worden flink door elkaar geslingerd.
Onze kapitein doet het echter prima en brengt ons veilig terug. Tot mijn grote verbazing heeft Elly het goed volgehouden. Meestal heeft ze de neiging om al zee ziek te worden als ze over een loopplank loopt, maar ze ziet er goed uit en heeft alleen een klein beetje last van een licht msselijk gevoel. Geweldig, dat geeft moed voor een volgende tocht.
Tot zo ver dan maar weer, het volgende verhaaltje komt wel weer over een week of zo.
Groetjes van Elly en Hans op reis.

Recente Reisverslagen:

26 Februari 2013

De laatste loodjes.

13 Februari 2013

Incredible India

07 Februari 2013

Puri Hyderabat

31 Januari 2013

Puri, India

26 Januari 2013

Logeren in Sydney
Elly en Hans

Elly en Hans van Vugt zijn met pensioen en hebben na een vakantie met de caravan naar Frankrijk en Italië, een wereldreis gemaakt. Tijdens de de reis zijn de volgende landen bezocht: Nederland>India>China>Japan>Australië> Chili>Venezuela>Curacao>Nederland. Inmiddels zijn we weer terug, maaar we laten voorlopig de weblog intact, als mogelijke informatiebron voor andere reizigers. Daarnaast proberen we zoveel mogelijk als onze financiën het toelaten op reis te gaan binnen en buiten Europa.

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 776
Totaal aantal bezoekers 76742

Voorgaande reizen:

21 November 2014 - 19 December 2014

Een "Korte" vakantie op Tenerief.

23 November 2012 - 22 Februari 2013

Overwinteren in Indonesië, Australië en India

21 Oktober 2012 - 04 November 2012

Naar het zuiden van Frankrijk

29 Januari 2011 - 21 Februari 2011

India, Orissa, Puri

01 Juni 2006 - 01 Juli 2010

Onze reizen

Landen bezocht: