Puri, India
Door: Elly en Hans
Blijf op de hoogte en volg Elly en Hans
31 Januari 2013 | India, Puri
De vlucht naar India, verloopt voorspoedig. In New Delhi hebben we een prima hotel voor één nacht. De volgende ochtend zijn we op tijd op het vliegveld, maar heeft onze vlucht een vertraging van twee uur, dus hebben we mooi de tijd om het verslag over ons verblijf in Australië verder uit te werken. De vlucht van Delhi naar Bhubaneswar is ongeveer twee uur en dat is voor ons bijna niets meer. We hebben het hotel gebeld voor transport, want dat scheelt een helenboel geregel en inderdaad de chauffeur staat klaar. Het is voor ons een vertrouwde rit. Alleen deze keer zijn er grote veranderingen. De oude anderhalfbaansweg wordt omgebouwd tot een moderne vierbaansweg. Sommige stukken zijn al vierbaans met een middenberm, alleen het lokale verkeer is daar nog niet aan gewend want het grootste gedeelte rijdt gewoon spook op alle rijbanen. Omdat het oorspronkelijke resort is geschorst door RCI, heeft RCI via booking.com een hotel geboekt dat aan normale standaard eisen zou moeten voldoen. Nu, dat blijkt een debacle. De kamer is klein, om te kunnen zitten moeten we de stoelen verschuiven maar dan kan de deur niet open. Er is geen zwembad, de toilet- en douche ruimte is zodanig klein, dat je op het toilet zittend onder de douche zit en de hele douche/toiletruimte drijfnat is. Ook is sprake van weinig onderhoud, er is een klein raam met uitzicht op een luchtkoker dus geen direct daglicht. Kortom geen verblijf voor 14 dagen. Prima voor backpackers voor één nacht. We protesteren en willen een andere kamer, die is er niet. We besluiten de volgende dag een ander onderkomen te zoeken, maar gaan eerst naar de Peetam, om te vragen wat voor mogelijkheden er zijn. Eventueel kunnen we een kamer krijgen in de Peetam. De volgende dag uitgecheckt en naar de Peetam. Shankarasharia is nog niet aanwezig van een verblijf elders, maar komt om ongeveer vier uur aan en moet zijn toestemming geven. Voor de duur van ons geplande verblijf is er geen kamer beschikbaar, maar ZH heeft besloten ons onder te brengen in een hotel recht tegenover de Peetam op kosten van De Peetam, als specale gasten van ZH Sri Nichalananda Sarasvati Maharaja. Heel bijzonder. Het hotel is echt India, maar stukken beter dan het vorige met een ruim balkon met uitzicht op de Peetam, kortom we mogen niet klagen', een prima ruil.
Die avond worden we ontvangen voor het eerste kennismakingsgesprek. Daarna hebben we twee keer per dag een bijeenkomst met ZH, om 12 uur en 18.00 uur. Afhankelijk van het aantal aanwezigen kunnen we meer of minder vragen stellen, maar we worden elke keer apart te woord gestaan en moeten we vertellen of alles goed gaat. Wanneer we bescheiden achteraf willen gaan zitten, moeten we direct naar voren komen en vooraan op de grond zitten.
Tussen de bezoeken door maken we verschillende wandelingen door Puri. Puri is de bedevaartplaats van India en daarnaast badplaats en vakantie oord. Er is een heel lange boulevard en in het centrum is de zeer brede hoofdweg naar de tempel. Op deze weg is een permanente markt en zijn er overal winkels en restaurantjes. Puri is niet groot maar ongelooflijk smerig. Iedereen gooit alles op straat, waar koeien en zwerfhonden dan weer dankbaar gebruik van maken. Er worden wel pogingen gedaan om het schoner te krijgen met grote afvalbakken op het strand, maar het effect is niet zichtbaar. Verder is er een permanent lawaai van getoeter van motoren, motorricha's en auto's. Het went echter snel je loopt om de koeiepoep heen en je gaat niet opzij voor getoeter, want je kunt toch nergens anders heen. Het is één grote chaos van leven en laten leven. We hebben al die tijd ook geen enkel ongeval gezien of aanrijdingen, verbazingwekkend. We nemen ook geregeld een motorricha of tuk-tuk. Dat is iedere keer weer onderhandelen, ze vragen ons twee keer zoveel en we moeten de markt niet verknoeien dus onderhandelen tot de prijs rond de Euro is, dat is rond de 70 rupies. Een fietsricha is natuurlijk goedkoper maar we hebben enige weerstand, het is zware slaven arbeid, maar als we niet meegaan verdienen ze weer niets. Als we dan zo af en toe besluiten om mee te gaan, dingen we maar niet te veel af.
De laatste twee avonden dat Shankarasharia nog aanwezig is (hij gaat naar Kolkota), zijn er twee grote bijeenkomsten. De eerste is in de grote zaal in de Peetam, er zitten een paar honderd mensen op de grond. Omdat wij dat niet wisten, komen we aan als de bijeenkomst al gaande is, dus willen we weer weg gaan, maar ZH heeft ons al gezien en gebaard dat we binnen moeten komen en natuurlijk ook weer vooraan zitten. Het is een langdurige bijeenkomst met veel toespraken. Halverwege wijst ZH naar mij en wenkt dat ik een toespraak moet houden. Daar had ik niet op gerekend, een toespraak in het Engels, met hier en daar een stukje Sanskrt tekst. Het blijkt goed te vallen want aan het einde klinkt een luid drievoudig Jay. Daarna na de vertaling door onze vaste tolk, nogmaals. De volgende avond is er een groot ritueel feest, op het strand in verband met volle maan en nog een aantal redenenen. Er komen een paar duizend mensen. Dat is één keer per jaar. We krijgen speciale toegangskaarten. Voor een plaatsje vooraan, maar nu op zeer gerieflijke driezits banken. Wij zitten naast de vrouw van de minister die een toespraak houdt. Verder is het een waar kijk spel, met veel rituelen. Kortom geweldig maar onbeschrijflijk.
Voor de laatste dagen van ons verblijf hebben we een luxe hotel geboekt aan het strand met zwembad een prachtige kamer en uitzicht op zee. Even uitrusten, zwemmen en ontspannen ter voorbereiding van onze volgende tocht.
-
31 Januari 2013 - 17:13
Dinet:
Wederom een indrukwekkend verhaal...!!!!!
Kijk al uit naar het vervolg. -
31 Januari 2013 - 17:47
Alice Beijnvoort:
31 januari 2013
Een mooi verslag, afwisselende ervaringen van mooi, smerig, je aanpassen aan uiteenlopende
situaties. Hoe flexibel kan een mens wel zijn ? Dit verhaal vertelt het ons.
Blijf er wel gezond bij en kom heelhuids terug.
Hartelijke groet vanuit Zaandam, Alice. -
31 Januari 2013 - 19:18
Ap En Olga:
Weer een mooi verhaal over jullie tocht. Fijn, dat jullie weer in een goed hotel logeren.
We kunnen ons een beetje voorstellen hoe India is. Tijdens jullie reis zagen we wekelijks
een documentaire op TV van Jelle Brandt Corstius, die een reis maakte door India en bij
voorkeur in de volksbuurten ging kijken en met de bewoners in gesprek raakte ( hij spreekt
de taal). Wat een land en wat veel mensen.
Goede reis verder en groeten van hier.
-
31 Januari 2013 - 20:31
Nico & Nel:
Veroorloof mij: zoals jullie ontvangen zijn lijken jullie wel ZH uit Nederland. We horen graag wat die bijeenkomsten met jullie inhoudelijk doen. Wij volgen ook de reisverslagen van Brandt Corsius. Vaak schrijnend. Wij leven, ondanks alle gedoe hier, toch in een welvarend land waar veel, zeker in vergelijking met India, goed geregeld is.
Enfin, jullie maken weer eenboeiende periode door in India. Een fijne, spirituele reis verder toegewenst!
-
01 Februari 2013 - 02:16
Dorine En Nigel:
Jullie zijn inderdaad zeer fortuinlijk! Wat een mooie ontvangst door ZH. De beschrijving van Puri is echt zoals het overal is in India, geniet van jullie verdere tocht!
-
01 Februari 2013 - 16:36
Paul Van Oyen :
De gastvrijheid van ZH Nishcalananda is buitengewoon en heel bijzonder. Count your blessings. Wat een merkwaardige speling van het lot om uiteindelijk gast te zijn van de ashram in een hotel tegenover. Jullie hebben er hard voor gewerkt. Veel heil en zegen toegewenst.
Paul van Oyen
-
01 Februari 2013 - 17:39
Harry&Jitty:
Hoi!
Mooi verslag en boeiend om te lezen. Over witte voetjes gesproken!
Mooi verblijf verder! -
02 Februari 2013 - 11:36
Henk Broekhuis:
Jullie berichten dalen als vanuit een andere wereld op mij neer. Boeiend maar vreemd. Naar mijn idee komen jullie te zijner tijd volstrekt 'verlicht' terug in ons nuchtere kikkerlandje en zal het moeilijk zijn om weer te 'landen', als je dat al zou willen. Maar het doet jullie goed, voel ik, en daar gaat het toch om. Wie (met alle respect) die meneer is met meer letters A in zijn naam dan het scrabblespel bevat, waarover zijn toespraken gaan, waarom jullie hem zoveel te vragen hebben, voor wie jullie beter kennen zal het geen vraag zijn.
Voor mij, zo weinig spiritueel en met beide voeten in de klei, is alles een vraag.
Niettemin, volg je hart, je gevoel, doe wat bij je past, dat is goed, ik respecteer dat.
Hartelijke groet,
Henk Broekhuis. -
07 Februari 2013 - 12:45
Tjitske:
Tjonge, wat een bijzonder verhaal, dat wordt afkicken straks als het gewone leven weer geleefd moet worden. Maar zover is het nog niet, dus geniet nog maar even van alle luxe van een mooi hotel.
Groetjes, Herman en Tjitske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley