India: Bangalore en Sringeri en vreemd eten.
Door: Elly en Hans
Blijf op de hoogte en volg Elly en Hans
06 Oktober 2006 | India, Sringeri
Dinsdagochtend 3 oktober zijn we dan door Herman en Tjits naar Schiphol gebracht. Ondanks de gebruikelijke file bij de Coentunnel waren we mooie op tijd, een half uur vroeger dan gepland.
Voor vertrek kregen we nog diverse telefoontjes sms’jes, e-mailtjes en ook nog postkaarten met goede reis wensen. Hiervoor onze hartelijke dank.
Op dit moment, vrijdag 6 oktober zijn we in Sringeri. Onze eerste indrukken van India zijn moeilijk te beschrijven. Alles is anders, terwijl sommige dingen hetzelfde lijken. Er rijden net als bij ons auto’s en brommers, alleen links. Hoewel, men wordt geacht in hoofdzaak links te rijden, maar wanneer je denkt dat rechts ook kan doe je dat gewoon ook. Verder is een toeter op je voertuig belangrijker dan een rem, maar soms ook wel handig wanneer iemand de onbeleefdheid heeft niet op de toeter te reageren. Kortom het verkeer is een georganiseerde chaos. We hebben het erg getroffen met onze chauffeur Mohan. We rijden in een Ambasador. Deze is in 1951 voor het eerst gebouwd in India en sindsdien is het model niet veranderd. Alleen de techniek is hier en daar wat aangepast, zoals airconditioning en een sterkere motor. Verder is het een heel comfortabele auto. Onze chauffeur neemt net genoeg risico’s om niet al te lang stil te moeten staan en heeft een snelle en juiste keuze (tot nu toe) om te kiezen tussen links en rechts rijden en het gebruik van toeter of rem. Hij gebruikt dan ook meer de toeter. De eerste dag in Bangalore was er een algehele staking vanwege een protest tegen het overhevelen van een provincie (Belgaum) naar een andere staat. Het was de eerste dag dus redelijk rustig geen school, geen openbaarvervoer geen vuilnisophaaldiensten en alle winkels dicht. De volgende dag was dit heel anders en hebben we met onze chauffeur een site-seeing tour gemaakt door Bangalore. Geweldig wat een stad voltegenstellingen. Modern en middeleeuws door elkaar. Rijk en arm naast elkaar. De tocht naar Sringeri duurde ongeveer 9 uur met rust- en eetpauzes mee.
Vandaag was ons eerste bezoek aan de Peetam en hebben we een Darshan meegemaakt de Shankarâcharia begroet en prasad ontvangen (hierover later meer). De peetam is een zeer groot tempelcomplex met veel grotere en kleinere tempels die gewijd zijn aan de voorgangers van de huidige Shankarâcharia en aan diverse Hindoe goden.
Ook hebben we onze eerste maaltijd in de Peetam genoten. Ook een onbeschrijfelijke gebeurtenis. Stel je een grote sporthal voor met een glanzende witmarmeren vloer. In de lengterichting zijn rijen verhoogde roodbruine marmeren verhogingen van ongeveer 5 cm hoog. Hierop zitten dan honderden mensen in kleermakerszit naast elkaar en tegenover elkaar. De ruimte tussen de verhoging is zodanig dat er een ruimte is voor een groot roestvast stalen platte schaal aan beide kanten en dan nog ruimte voor een forse transportwagen. Iedereen wacht rustig af en dan begint het. Er komt iemand die het voorgerecht met een pollepel uit een emmer op de schaal schept in een razend tempo. Iedereen begint dan de dunne pap (erg lekker) met zijn RECHTER hand te eten. Dit is een moeizaam gebeuren voor niet getrainde Europeanen. In het begin loopt de pap tussen je vingers door, maar later gaat het beter wanneer je geleerd hebt je vingers stevig tegen elkaar te houden en razend snel de pap naar je mond te brengen. Daarna komt de rijst in en grote kar langs en daarna twee keer een emmer met een verschillende saus. Een geweldig avontuur maar vermoeiend. In kleermakerszit eten met je handen in een groot gezelschap. We werden gelukkig van alle kanten aangemoedigd en toegelachen. De volgende keer gaan we weer in een gewoon restaurant eten. Hoewel goedkoper kan niet, want het eten is gratis voor iedereen die binnen komt. Een foto? Ik weet niet of dat kan, maar dan moeten we nog een keer gaan eten en proberen een foto te maken voor het eten. Na het eten gezamenlijk handen wassen dat wel.
Voor vertrek kregen we nog diverse telefoontjes sms’jes, e-mailtjes en ook nog postkaarten met goede reis wensen. Hiervoor onze hartelijke dank.
Op dit moment, vrijdag 6 oktober zijn we in Sringeri. Onze eerste indrukken van India zijn moeilijk te beschrijven. Alles is anders, terwijl sommige dingen hetzelfde lijken. Er rijden net als bij ons auto’s en brommers, alleen links. Hoewel, men wordt geacht in hoofdzaak links te rijden, maar wanneer je denkt dat rechts ook kan doe je dat gewoon ook. Verder is een toeter op je voertuig belangrijker dan een rem, maar soms ook wel handig wanneer iemand de onbeleefdheid heeft niet op de toeter te reageren. Kortom het verkeer is een georganiseerde chaos. We hebben het erg getroffen met onze chauffeur Mohan. We rijden in een Ambasador. Deze is in 1951 voor het eerst gebouwd in India en sindsdien is het model niet veranderd. Alleen de techniek is hier en daar wat aangepast, zoals airconditioning en een sterkere motor. Verder is het een heel comfortabele auto. Onze chauffeur neemt net genoeg risico’s om niet al te lang stil te moeten staan en heeft een snelle en juiste keuze (tot nu toe) om te kiezen tussen links en rechts rijden en het gebruik van toeter of rem. Hij gebruikt dan ook meer de toeter. De eerste dag in Bangalore was er een algehele staking vanwege een protest tegen het overhevelen van een provincie (Belgaum) naar een andere staat. Het was de eerste dag dus redelijk rustig geen school, geen openbaarvervoer geen vuilnisophaaldiensten en alle winkels dicht. De volgende dag was dit heel anders en hebben we met onze chauffeur een site-seeing tour gemaakt door Bangalore. Geweldig wat een stad voltegenstellingen. Modern en middeleeuws door elkaar. Rijk en arm naast elkaar. De tocht naar Sringeri duurde ongeveer 9 uur met rust- en eetpauzes mee.
Vandaag was ons eerste bezoek aan de Peetam en hebben we een Darshan meegemaakt de Shankarâcharia begroet en prasad ontvangen (hierover later meer). De peetam is een zeer groot tempelcomplex met veel grotere en kleinere tempels die gewijd zijn aan de voorgangers van de huidige Shankarâcharia en aan diverse Hindoe goden.
Ook hebben we onze eerste maaltijd in de Peetam genoten. Ook een onbeschrijfelijke gebeurtenis. Stel je een grote sporthal voor met een glanzende witmarmeren vloer. In de lengterichting zijn rijen verhoogde roodbruine marmeren verhogingen van ongeveer 5 cm hoog. Hierop zitten dan honderden mensen in kleermakerszit naast elkaar en tegenover elkaar. De ruimte tussen de verhoging is zodanig dat er een ruimte is voor een groot roestvast stalen platte schaal aan beide kanten en dan nog ruimte voor een forse transportwagen. Iedereen wacht rustig af en dan begint het. Er komt iemand die het voorgerecht met een pollepel uit een emmer op de schaal schept in een razend tempo. Iedereen begint dan de dunne pap (erg lekker) met zijn RECHTER hand te eten. Dit is een moeizaam gebeuren voor niet getrainde Europeanen. In het begin loopt de pap tussen je vingers door, maar later gaat het beter wanneer je geleerd hebt je vingers stevig tegen elkaar te houden en razend snel de pap naar je mond te brengen. Daarna komt de rijst in en grote kar langs en daarna twee keer een emmer met een verschillende saus. Een geweldig avontuur maar vermoeiend. In kleermakerszit eten met je handen in een groot gezelschap. We werden gelukkig van alle kanten aangemoedigd en toegelachen. De volgende keer gaan we weer in een gewoon restaurant eten. Hoewel goedkoper kan niet, want het eten is gratis voor iedereen die binnen komt. Een foto? Ik weet niet of dat kan, maar dan moeten we nog een keer gaan eten en proberen een foto te maken voor het eten. Na het eten gezamenlijk handen wassen dat wel.
-
06 Oktober 2006 - 18:52
Hedwig:
Wat fijn om nu al wat van jullie te horen. Elly zo te horen wordt er goed rekening gehouden met jou dieet. En Hans dat buikje raak je zo wel kwijt denk ik. Mooi foto's geeft een aardig beeld van wat jullie allemaal te wachten staat geniet er van. Groetjes de Edammertjes -
07 Oktober 2006 - 10:37
Nico & Nel:
Zo te lezen een boeiende start van jullie reis!
Geniet ervan. Wij volgen jullie.
Hartelijke groeten! -
07 Oktober 2006 - 10:55
Joop En Renie:
Niet verwacht zo snel al een verslag op de site te vinden, geweldig wat een andere wereld! Hier veel regen. Groetjes. -
07 Oktober 2006 - 14:20
Paul Van Oyen:
Dag Hans en Elly,
Wat fijn om iets te vernemen van jullie avontuur en ook dank voor de prachtige foto's. De zegen van de olifant brengt voorspoed.
Hartelijke groeten,
Paul van Oyen
-
08 Oktober 2006 - 10:47
Joke En Louis:
We volgen jully op de voet ,wat een prachtige fotos en een leuk verhaal.Er is brand geweest in de bieb en creche,behoorlyk.Het word hier kouder maar daar hebben jully geen last van . wy hopen dat het jully goed gaat. groetjes van ons. -
09 Oktober 2006 - 19:25
Elsa Wierda:
Wat leuk om jullie berichten uit Sringeri te vernemen. Hoe bevalt Yathri Nivas? Mooie foto van Elly op het tempelplein. Goede reis verder!
Groeten,
Elsa -
10 Oktober 2006 - 15:17
Corry Blom:
Ontzettend leuk jullie reisverslag te lezen en de mooie foto's te zien.
Elly en Hans nog heel veel reisplezier en ik blijf het verslag volgen.
Groetjes van Hanneke en mijn persoontje.
Corry -
11 Oktober 2006 - 03:12
Klaas Schermer:
Interessant, die verschillen. Toch redelijk modern, zo te zien. En de armoede? Hoe sociaal is het land? -
11 Oktober 2006 - 09:59
Albert En Hilde:
Wat fantastisch, die eerste indrukken! We hebben zin om jullie meteen achterna te reizen. We zijn erg benieuwd naar jullie volgende berichten. Geniet van alles wat je ziet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
